الزامات گردشگری پایدار ١٠

عوامل تأثیرگذار و تسهیل کننده  در توسعه صنعت گردشگری

با توجه به پژوهش‌های انجام شده و همچنین تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده در جهت شناسایی راه‌های مشارکت مردم در توسعه صنعت گردشگری ایران ضمن لزوم  بازتعریف از گردشگری متناسب با شرایط بومی کشور ، موارد ذیل پیشنهاد می‌شود:

1-  بالا بردن جو اعتماد و اطمینان نسبت به نظام حاکم از طریق هماهنگی و همکاری در سازمان‌ها و نهادهای درگیر در بخش گردشگری. وجود هماهنگی میان سازمان‌های مرتبط اعم از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، سازمان محیط زیست، نیروی انتظامی و... و همچنین لزوم سیاست‌گذاری‌های مشترک باعث اعتماد مردم به نظام شده و مردم را در جهت سرمایه‌گذاری در این صنعت ترغیب می‌کند؛

2-  تامین امنیت افراد از لحاظ اجتماعی و فرهنگی توسط نیروی انتظامی‌، تأمین سلامت و بهداشت جسم و روان توسط بخش بهداشت و درمان، تامین امنیت سر پناه توسط بخش نظارت بر ساخت و ساز اماکن (سازمان نظام مهندسی ساختمان)؛

3-  ایجاد آگاهی عمومی ‌در بین مردم در زمینه میراث گذشتگان؛ به‌طوری که مردم بر این امر وقوف کامل یابند که بناها و اشیاء تاریخی، تنها عامل عینی و پل ارتباطی نسل‌های گذشته با نسل حاضر و آینده است و از طریق آنها می‌توان به ابعاد اقتصادی، فرهنگی، آموزشی، سیاسی و هنری گذشتگان پی برد؛

4-    حمایت قانونی با توجه به قوانین مصوب و استفاده از نیروی انتظامی ‌و نیروی بسیج دستگاه قضایی در برخورد با افراد خاطی؛

5-  تبلیغ در میان افراد نیکوکار استان در جهت کمک در مرمت و بازسازی آثار تاریخی. ایجاد صندوق و شماره حساب مربوط به آن، زیر نظر ارگان‌های ذی‌صلاح و تبلیغات مداوم از راه‌های مختلف و سعی در کشاندن گردشگران داخلی و خارجی به استان؛

6-    تشویق سرمایه‌گذاران بخش خصوصی یا اعطای تسهیلات مالی در ایجاد مهان‌پذیر در مرکز شهرستان در تبلیغ برای تداوم فعالیت آن؛

7-    بالا بردن ضریب امنیت سرمایه‌گذاری در بخش گردشگری؛

8-  اجرای تبلیغات گسترده و پر دامنه در زمینه تشویق مردم به مشارکت در زمینه فعالیت‌های گردشگری و معرض برنامه‌های ارگان‌های اجرایی شهرستان و مؤسسات و افراد دخیل در این صنعت؛

9-  تهیه و چاپ بروشور و نشریات در زمینه توسعه راه‌های مشارکت مردم در امر گردشگری و همچنین معرفی زمینه‌های سرمایه‌گذاری در این صنعت و معرفی تسهیلات اعطایی به سرمایه‌گذاران در این بخش؛

10-  اجرای برنامه‌های آموزشی و ابتکارات آموزشی در زمینه‌های فرهنگی و زیست محیطی؛

11- راهکارهایی برای رونق و پیشرفت گردشگری الکترونیک در ایران نظیر ایجاد نهادی تحت عنوان مرکز گردشگری مجازی در سازمان ایرانگردی ایران؛

12- دخالت دادن وزن گردشگری مجازی در چشم انداز گسترش صنعت گردشگری در ایران

13- ایجاد و تدوین دوره‌های آموزش الکترونیکی توسعه گردشگری در مراکز دانشگاهی کشور

14- توجه به اطلاع رسانی الکترونیکی رسمی ‌پتانسیل‌های گردشگری ایران در رسانه‌های جهان

15- ایجاد کارت‌های الکترونیکی اعتباری برای استفاده از مراکز گردشگری ایران و فروش آن از طریق وب، برای مخاطبان داخلی و بین‌المللی.

و در نهایت، تأمین حقوق و مزایای مکفی برای پرسنل بومی ‌بخش گردشگری در مناطق هدف. توصیه می‌شود که مسئولین صنعت گردشگری به مردم محلی دستمزد کافی پرداخت نمایند؛ چرا که این عامل به افزایش مداوم اطمینان دوجانبه و بهبود کیفیت عملکرد انجامیده و می‌تواند سرمشقی برای دیگران باشد؛ آموزش مردم بومی ‌باعث می‌شود نیروی انسانی ماهر تربیت شود؛ چرا که یکی از موانع پیشرفت صنعت گردشگری، فقدان نیروی انسانی ماهر است. اگر جامعه میزبان احساس کند که بر روند توسعه و گسترش این صنعت و افزایش جهانگرد کنترل دارد، احساس راحتی بیشتری می‌نماید و از آن حمایت می‌کند. سطح دانش، توزیع عادلانه در آمدهای حاصل از گردشگری و احساس داشتن کنترل بر صنعت پایدار گردشگری نقش بسیار مهمی‌را ایفا می‌کند. از سوی دیگر رسانه‌های گروهی می‌توانند بر درک و فهم پایدار گردشگری نقش بسیار مهمی را ایفا ‌کنند. همچنین رسانه‌های گروهی  بر درک و فهم افراد در جامعه مورد مسائل یا امور عمومی ‌اثر می‌گذارند و در مورد گردشگری اطلاعات بیشتری ارائه می‌کنند. در این راه بر میزان دانش و آگاهی افزوده و ذهن آنها را در مورد تعارض بین گروه‌ها آماده و آگاه‌کنند. اگر جامعه میزبان درباره گردشگری آگاهی کامل داشته باشند از دیدگاهی مثبت به مهمانان نگاه خواهد کرد.

لزوم باز طراحی نظام پیشگیری از وقوع جرم

گفتگوی ذیل در تاریخ ٢٤ اسفندماه ١٣٩٤ با خبرگزاری آسیبنا متعلق به معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه انجام شده است:


http://www.asibna.ir/NewsView.aspx?id_news=182&id_srv=1

پژوهشگر مسائل اجتماعی در گفتگو با آسیبنا:

لزوم باز طراحی نظام پیشگیری از وقوع جرم

 

این پژوهشگر مسائل اجتماعی در خصوص ضرورت آسیب شناسی و باز طراحی نظام پیشگیری از جرم در کشور و ارائه راهکارهای استقرار آن گفت: معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه متولی اصلی این امر مهم است و خوشبختانه نگاه معاونت فعلی قوه نیز نگاهی کاملا مثبت و جدی در جهت سامان بخشی به این حوزه است.وی در بیان و تشریح مسئله خاطر نشان کرد؛جوامع در حال گذار، جوامعی هستند که به دلیل تغییرات متنوع و متعدد معمولاً با تضادهای مختلف در ساختار­های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مواجه هستند. عدم تطابق و رشد ناهماهنگ عناصر مادی و غیرمادی فرهنگ در این جوامع، موانع و مشکلاتی را در سازگاری اجتماعی به وجود آورده است. در چنین جوامعی، افراد به سختی می‌توانند خود را با تغییرات و دگرگونی‌های تازه و سریع همراه کنند و لذا از این حیث دارای تأخرهای فرهنگی، بی‌هنجاری و ناهنجاری، کشاکش‌های مختلف اجتماعی، ازخودبیگانگی و در سطحی وسیع‌تر، بی‌سازمانی و ازهم‌گسیختگی اجتماعی هستند. این بی‌نظمی‌ها و بی‌سازمانی‌ها منجر به عدم تعادل و ثبات اجتماعی در مقاطع مختلف زمانی و افزایش آسیب‌پذیری‌ها و تحمیل بحران‌های مختلف اجتماعی شده است که در صورت عدم توجه و برنامه‌ریزی صحیح می‌تواند نه تنها امنیت ملی - اجتماعی که امنیت وجودی و هستی شناختی آن‌ها را نیز با تهدید جدی مواجه کند.

وی با اشاره به اینکه ایران به عنوان یک کشور در حال توسعه، از این قاعده مستثنی نبوده و با تغییرات و دگرگونی‌های سریع و وسیعی در ساختارهای اصلی خود به خصوص ساختار فرهنگی و اجتماعی مواجه بوده است ، افزود؛ مسائل و تهدیدات اجتماعی متنوعی از قبیل فقر، فساد مالی و اداری، فرسایش سرمایه اجتماعی، اعتیاد، ایدز، بحران‌های زیست محیطی، وندالیسم شهری و ... بر جامعة ایران تحمیل شده است و باعث شده امروزه با فقدان رویکرد و گفتمانی فراگیر ناظر بر مسائل اجتماعی در جامعه نخبگان تصمیم‌ساز و تدبیرپرداز کشور مواجه باشیم.

فقدان چتر گسترده و فراگیر پیشگیری

این پژوهشگر اجتماعی با بیان اینکه وجود نظام جامع و فراگیر پیشگیری از وقوع جرم حلقۀ مفقوده نظام قضائی کشور است، اظهار داشت؛ در نتیجة این فقدان، استراتژی‌ها و تاکتیک‌های اتخاذ شده برای کنترل و مهار تهدیدات اجتماعی غالباً‌ کوتاه‌مدت،بی اثر و دارای بردی ضعیف بوده و قادر به تأمین بهینة اهداف و راهبرد‌های کنترلی نبوده است، به طوری که هر روز شاهد رشد شتاب‌آلود، گسترده و عمیق مسائل اجتماعی در ایران بوده‌ایم.

پیشگیری از وقوع جرم نیز فقط مختص دستگاه قضایی هر جامعه نیست

او معتقد است،آمار ورودی پرونده ها به محاکم و بسیاری از ناهنجاری های موجود در کشور نشان از این دارد که هم تغییرات اجتماعی به لحاظ ساختاری زمینه های بی سازمانی اجتماعی و آنومی را فراهم کرده است و هم اینکه نهادهای متولی شناسایی و کنترل آسیب های اجتماعی خوب عمل نکرده اند. در واقع در حوزه آسیب های اجتماعی نیز مانند آسیب های جسمی و پزشکی، نهادهای اجتماعی متولی باید به پیشگیری از وقوع آسیب ها و کنترل آن دست بزنند. پیشگیری از وقوع جرم نیز فقط مختص دستگاه قضایی هر جامعه نیست بلکه همه نهادها و از جمله سازمان بهزیستی کشور در این موضوع دخیل هستند.از سوی دیگر، تا کنون مطالعات، تحقیقات و گزارش های علمی متعددی درمراکز علمی و تحقیقاتی کشور و دانشگاه ها در خصوص سبب شناسی وقوع جرائم و بعضاً نقش نهادهای دخیل در برخورد و پیشگیری از وقوع جرم مانند پلیس انجام شده است، لکن پراکندگی مطالب و نیز عدم توجه به نتایج علمی این تحقیقات در تدوین برنامه های مختلف پیشگیرانه، بخش مهم دیگری است که می بایست با واکاوی یافته ها و بکارگیری آنها در فرایند طراحی روابط و مدیریت دانش در نظام پیشگیری از وقوع جرم مطمح نظر قرار گیرد.

وی در پایان ابراز امیدواری کرد که با تشکیل هرچه سریعتر دبیرخانه شورای عالی پیشگیری از وقوع جرم که پس از گذشت یک دهه به تازگی نهایی شده و به تصویب رسیده است،باز طراحی نظام پیشگیری از وقوع جرم در دستور کار قرار گیرد.

ادامه مطالب را از سایت آسیبنا دنبال کنید:   http://www.asibna.ir/

الزامات گردشگری پایدار ٩

برخی مشکلات و موانع گردشگری در ایران

 الف) فقدان یک برنامه جامع و استراتژیک مصوب که امنیت سرمایه گذاری را افزایش دهد و همچنین مشخص نبودن هدف‌ها و سیاست‌های ایرانگردی و جهانگردی در قالب یک برنامه اجرایی؛

ب) موانع قانونی و حقوقی

ج) موانع اداری ،سیاسی و امنیتی ( داخلی)

د) موانع سیاسی و امنیتی  خارجی(تبلیغات منفی در خارج از کشور و ایران هراسی) فضای نامساعد تبلیغاتی برای مخدوش کردن چهره ایران و انزوای ایران در سطح بین‌المللی؛

ه) موانع فرهنگی (عدم پذیرش گردشگر بی حجاب-عدم زبان مشترک به جهت ضعیف بودن زبان انگلیسی در بین مردم عادی و حتی مدیران عدم تطبیق و هماهنگی گردشگران برخی از کشورهای خارجی با فرهنگ اسلامی در روابط و برخوردهای اجتماعی)

و) فقدان نیروی انسانی کار آزموده و متخصص امور جهانگردی در دفاتر ایرانگردی و جهانگردی و بی‌اطلاعی و بی‌تجربگی کادر شاغل در مؤسسات گردشگری (کارکنان آژانس‌ها و راهنمایان جهانگردی)؛

ز‍) عدم تمایل بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری در این بخش به‌علت عدم سودآوری؛

ح) حمایت ناکافی دولت در مورد امنیت جهانگردان، اقدامات سلیقه‌ای و محدود‌کننده از سوی برخی مقامات غیر مسئول و ناهماهنگی در همکاری بین سازمان‌ها و ارگان‌های دولتی که در بهبود وضع جهانگردی مؤثرند.

سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور در تحقیقی که درباره معضلات و راهکارهای صنعت گردشگری انجام داده است، اصلی‌ترین مشکلات ساماندهی فعالیت‌های گردشگری در کشور را این‌گونه تحلیل کرده است:

-         مشخص نبودن هدف‌ها و سیاست‌های ایرانگردی،

-          وجود مشکلات دیپلماتیک در سطح جهان برای به انزوا کشیدن ایران،

-         عدم تطبیق فرهنگ برخی از جهانگردان خارجی با فرهنگ اجتماعی ایران،

-          فقدان نیروی انسانی کارآزموده در شرکت‌های ایرانگردی،

-          عدم حمایت دولت و عدم تمایل بخش خصوصی برای حضور جدی و بزرگ در این بخش،

-          نبود مراکز آموزشی جهانگردی و عدم ساماندهی جاذبه‌ها و امکانات گردشگری

-          فقدان تسهیلات لازم برای واردات تجهیزات مورد نیاز و حقوق گمرکی بالای آنها،

-          فقدان تسهیلات لازم برای اعطای وام با شرایط مناسب به بخش خصوصی

-      ناهماهنگی بین مراکز مسئول در زمینه گردشگری از مهم‌ترین مؤلفه‌هایی هستند که شاخص صنعت توریسم ایران را در حال حاضر با شوک شدیدی مواجه ساخته‌اند.

الزامات گردشگری پایدار ٨

مقایسه گردشگری ایران با گردشگری در دنیا

سهم جهان اسلام از صنعت گردشگری در سال 1999 با بیش از 51 میلیون جهانگرد ورودی به کشورهای اسلامی، رقمی بالغ بر 27 میلیارد دلار بوده است. در حال حاضر، 21 درصد جمعیت مسلمانان به زبان عربی گفت‌وگو می‌کنند که ساکنان 18 کشور اسلامی را تشکیل می‌دهند. این درحالی است که 1/5 درصد ملل مسلمان به یکی از دو زبان فرانسه یا انگلیسی و 5/1 درصد نیز به یکی دیگر از زبان‌های اروپایی تکلم می‌کنند. 2/14 درصد هم علاوه بر زبان خاص خود به یکی از زبان‌های اروپایی صحبت می‌کنند.

امروزه اهتمام جدی سازمان کنفرانس اسلامی و نهادهای ذی‌ربط آن به موضوع گردشگری و مشارکت هرچه فعال‌تر تمامی اعضای آن در این زمینه از دیدگاه فرهنگی و اقتصادی انکار‌ناپذیر است و امید می‌رود که تصمیمات این نشست با اتخاذ راهکارهای مناسب اجرایی و عملیات با هدف پیشبرد اهداف امت اسلامی و تحقق آرمان‌های مشترک به منصه ظهور برسد.

میزان درآمد جهانی صنعت گردشگری در سال 2000 معادل 476 میلیارد دلار بوده است که نشانگر اهمیت اقتصادی این صنعت است که بعد از صنعت نفت و صنعت خودرو در ردیف سوم صنایع مهم جهان قرار دارد. متأسفانه سهم جهان اسلام از مبلغ 476 میلیارد دلار درآمد جهانی خیلی ناچیز و تنها حدود 7 درصد است و از حجم عظیم 3/698 میلیون نفر جهانگرد بین‌المللی که سازمان جهانی گردشگری در سال 2000 برآورد کرده است، تنها حدود 50 میلیون نفر به کشورهای اسلامی وارد شده‌اند که البته اکثریت هم مسلمان بوده‌اند.

کشورهای اسلامی برای گذار از معضلات فرا روی صنعت گردشگری، نیازمند اتخاذ سیاست‌های میان‌مدت و بلندمدت در سطح ملی و تدوین روش‌هایی برای توسعه گردشگری و مشارکت دادن بخش خصوصی هستند. توجه به ویژگی‌های جوامع اسلامی مانند اهمیت نهاد خانواده و نقش قوی عواطف و اخلاق در تار و پود آن، می‌تواند انواع جدیدی از گردشگری را تأسیس کند که هرچند در قالب‌های سنتی مورد توجه است، ولی به‌صورت سیستماتیک و مدرن مورد توجه کارشناسان نبوده است.

لندن درحالی پربازدیدترین شهر گردشگری جهان و قاره اروپا در سال گذشته میلادی(2015) نام گرفت که پاریس و استانبول در فهرست 10 شهر پُرگردشگر اروپا، در تعقیب پایتخت انگلیس هستند.

براساس گزارش سالانه شاخص جهانی شهرهای گردشگری در منطقه اروپا، اگرچه لندن و پاریس همچنان دو شهر اصلی و پیشگام در عرصه گردشگری اروپا محسوب می‌شوند، اما استانبول - پایتخت ترکیه - با شتابی فراوان خود را به رقبای اصلی نزدیک می‌کند و با نرخ رشد 11.4 درصد، بیشترین رشد را در جذب گردشگران خارجی در سال 2015 به نام خود ثبت کرده است.

در سال گذشته میلادی در مجموع 18.82 میلیون گردشگر خارجی از لندن و 16.06 میلیون گردشگر از پاریس دیدن کردند و نرخ رشد جذب گردشگر خارجی این دو شهر در طی سال 2014- 2015 نیز به ترتیب 6 و 3.2 درصد بوده است.اما استانبول که با جذب 7.51 میلیون گردشگر فاصله فراوانی با رقبای اصلی خود دارد، در صورتی که همچنان به نرخ رشد خیره‌کننده خود تا چهار سال آینده ادامه دهد، می‌تواند جای پاریس را در مکان دوم پربازدیدترین شهرهای منطقه اروپا مال خود کند.

گردشگران ورودی به لندن، پاریس و استانبول - سه شهر اصلی گردشگری قاره سبز در سال 2015 - به ترتیب بالغ بر 20، 16 و 9 میلیارد دلار در این شهرها هزینه کردند.

شهر بارسلون در اسپانیا با 7.63 میلیون گردشگر خارجی، آمستردام در هلند با 7.44 میلیون گردشگر و دو شهر ایتالیایی رم و میلان با 7.41 و 7.17 میلیون گردشگر با اختلافی کم نسبت به یکدیگر در جایگاه‌های چهارم تا هفتم پربازدیدترین شهرهای گردشگری اروپا قرار دارند و وین (اتریش)، پراگ (جمهوری چک) و مونیخ (آلمان) نیز رتبه‌های هشتم تا دهم را به خود اختصاص داده‌اند.

جدول 10 شهر پربازدید اروپا در سال 2015

لندن که رتبه نخست جهان و اروپا را در میان شهرهای گردشگری در اختیار دارد، این عنوان را بیشتر به لطف گردشگران خارجی از شهر نیویورک آمریکا کسب کرده که در سال 2005 تعداد آن‌ها در پایتخت لندن به 988 هزار نفر رسید و 1.187 میلیارد دلار نیز در این شهر اروپایی خرج کردند.پس از نیویورکی‌ها، گردشگران اهل آمستردام هلند با 658 هزار نفر دومین منبع اصلی تغذیه گردشگری لندن در سال گذشته میلادی بودند که در مجموع 387 میلیون دلار نیز در لندن خرج کردند.

مهمترین شهرهای تغذیه‌کننده گردشگری لندن

گردشگران دوبلین (ایرلند) با 559 هزار نفر، فرانکفورت (آلمان) با 514 هزار نفر و استکهلم (سوئد) با 488 میلیون نفر نیز نقش اساسی در تبدیل لندن به عنوان پربازدیدترین شهر گردشگری جهان ایفا کرده‌اند.

از سوی دیگر، خود لندنی‌ها مهمترین منبع تأمین گردشگر خارجی در پاریس هستند؛ به طوری که در سال 2015 میلادی در مجموع 749 هزار گردشگر لندنی، شهر پاریس را به عنوان مقصد گردشگری اروپایی خود انتخاب کردند و در آنجا 536 میلیون دلار را صرف هزینه‌های خود کردند.

گردشگران نیویورکی در پاریس هم نقش پررنگی در سال گذشته ایفاء کردند و 608 هزار گردشگر از نیویورک روی هم رفته 632 میلیون دلار در پاریس هزینه کردند تا ولخرج‌ترین گردشگران پاریس نام بگیرند.

گردشگران آمستردام، توکیو و رم سه منبع اصلی دیگر تأمین گردشگران خارجی به مقصد لندن بوده‌اند.

مهمترین شهرهای تغذیه کننده گردشگری پاریس

بخش اصلی و مهمی از گردشگران خارجی استانبول از شهرهای اروپایی تأمین می‌شوند که در این میان لندنی‌ها با 471 هزار نفر در مکان نخست قرار دارند و گردشگران پاریس، دوسلدورف، فرانکفورت و آمستردام نیز دیگر گردشگران پرشمار استانبول طی سال گذشته میلادی بودند.

از لحاظ نرخ رشد در زمینه جذب گردشگران خارجی، استانبول در کل قاره اروپا با متوسط 10.1 درصد در پنج سال اخیر پرچم‌دار است و شهر هامبورگ (آلمان) و کپنهاگ (دانمارک) به ترتیب با متوسط رشد 8.6 و 8.3 درصد طی پنج سال اخیر در مکان‌های دوم و سوم سریع‌ترین شهرها در صنعت گردشگری اروپا قرار گرفته‌اند.

10 کشور برتر در رشد جذب گردشگر خارجی

شهرهای لیبسون (پرتغال)، برلین (آلمان)، بخارست (رومانی)، بوداپست (مجارستان)، ورشو (لهستان)، دوسلدورف (آلمان) و بارسلون (اسپانیا) نیز در فهرست 10 شهر اروپایی قرار دارند که بیشترین رشد را طی پنج سال اخیر ثبت کرده‌اند.

لندن درحالی پربازدیدترین شهر گردشگری جهان و قاره اروپا در سال گذشته میلادی نام گرفت که پاریس و استانبول در فهرست 10 شهر پُرگردشگر اروپا، در تعقیب پایتخت انگلیس هستند.

الزامات گردشگری پایدار ٧

وضع موجود گردشگری در ایران

 ایران در ردیف کهن‌ترین تمدن‌های جهان قرار دارد و به همین دلیل و نیز به خاطر وجود آب و هوای متنوع و جاذبه‌های طبیعی زیبا و متعدد از مهم‌ترین مراکز گردشگری دنیا به حساب می‌آید و سه مکان از میان 12 مکانی که یونسکو در جهان آنها را به‌عنوان «میراث تمدن جهانی» به رسمیت شناخته و ثبت کرده است، در ایران قرار دارد. گسترش جغرافیایی کشور، در ناحیه پانزده درجه عرض جغرافیایی و برخورداری از سواحل طولانی در بخش‌های جنوبی و شمالی کشور و همچنین وضع ناهمواری کوهستانی، جلگه‌ای و کویرها، وجود دریاچه‌های بزرگ و کوچک از یک طرف و آثار باستانی و تاریخی در جای جای کشورمان از طرف دیگر، باعث شده است که ایران جزء ده کشور اول از نظر توانایی گردشگری در دنیا شناخته شود.

 کشور ایران از گذشته‌های دور به جهت موقعیت سوق الجیشی و تأثیری که حکومت‌های حاکم آن بر منطقه و جهان معاصر خود داشته است، مورد بازدید جهانگردان قرار گرفته که از مشهورترین آنها می‌توان «هردوت و گزنفون» از مورخان یونان باستان، «مارکوپولوی ونیزی» و «ابن بطوطه بغدادی» را نام برد.

گردشگری در ایران با توجه به جاذبه‏ های فراوان تاریخی، فرهنگی و طبیعی از اهمیت بالایی برخوردار است. پس از انقلاب اسلامی و وقوع جنگ تحمیلی، آهنگ ورود گردشگران خارجی با نوسانات فراوان روبرو شد، به‌طوری که از سال 1357 تا 1367 به شدت تنزل یافت و به حداقل ممکن رسید. اما پس از پایان جنگ تحمیلی، با توجه به ایجاد ثبات و امنیت و همچنین اجرای برنامه‏ های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی روند مذبور سیر صعودی به خود گرفت و از سال 1367 تا 1379 به‌طور متوسط سالانه حدود 50 درصد رشد داشت (تعداد گردشگران ورودی بین‏ المللی از 70470 نفر در 1367 به 5/1 میلیون نفر در سال 1383 رسید. طبق تازه ‏ترین گزارش «رقابت‌پذیری سفر و گردشگری 2013» از مجمع جهانی اقتصاد، این رقم  به 3 میلیون و 354 هزار نفر در سال 1390 (2011) با رتبه 114 در بین 139 کشور جهان رسیده است[1]. ادامه سیر صعودی ورود گردشگران خارجی به کشور منوط به ایجاد زیرساخت‏ های مناسب و همچنین حفظ و تقویت امنیت عینی و ذهنی در داخل و خارج از کشور است.

پس از انقلاب به‌دلیل فضای حاکم بر کشور و سپس 8 سال دفاع مقدس ملت ایران، به موضوع جهانگردی توجه زیادی نشده است و در سال‌های ١٣٧٩  تا ١٣٨٢  سازمان ایرانگردی و جهانگردی سابق با همکاری سازمان جهانی جهانگردی و برنامه عمران سازمان ملل متحد اقدام به تهیه سند ملی توسعه و مدیریت جهانگردی کشور کرد ، اما به مراحل اجرایی نرسید و البته به‌دلیل کمبود نیروی کارشناسی در تیم برنامه و عدم جذب نخبگان فرهنگی و برنامه ریزان مطلع در زمینه گردشگری فرهنگی  هنوز کار خاصی بر روی آن انجام نشده است.

---

.[1] بر اساس گزارش مذکور، ایران در سال 2013 به رتبه 98 در میان 140 کشور جهان دست یافته است.

الزامات گردشگری پایدار ٦

اهداف توسعه گردشگری

ایجاد اشتغال و کارآفرینی در حوزه‌های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری.

جلب و جذب مشارکت بخش عمومی و خصوصی در سرمایه‌گذاری‌های بخش میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری.

شناسایی آسیب‌ها، تنگناها و توسعه زیرساخت ها و تأسیسات صنعت گردشگری با همکاری همه جانبه دستگاه‌های اجرایی ذیربط.

رشد پایدار روند ورودی گردشگران، ارتقاء مستمر رتبه گردشگری و صنایع دستی ایران در جهان(توسعه صنعت گردشگری) از طریق متنوع‌سازی خدمات، متناسب‌سازی قیمت‌ها، جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی و نظارت مستمر بر آن.

توسعه پایدار صنعت گردشگری از طریق ایجاد رقابت پذیری تنوع بخشی گردشگری(الکترونیک، دریایی، زیارت، دفاع مقدس، سلامت، طبیعت‌گردی ، ورزش، روستایی، عشایری و ...).

توسعه و توانمند‌سازی منابع انسانی شاغل در حوزه‌های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری.

یکپارچه سازی نظام خدمات رسانی با هدف جلب گردشگران داخلی و خارجی.

ساماندهی مدیریت و بهبود کیفیت خدمات گردشگری.

حفظ و صیانت از میراث فرهنگی و جاذبه‌های طبیعی.

توسعه، ترویج و افزایش محصولات صنایع دستی و حمایت از صادرات آن.

بهره‌گیری از قابلیت‌های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در معرفی فرهنگ هویت، تاریخی و تمدن غنی کشور.

اصلاح قوانین و مقررات و شفاف‌سازی نظام اطلاع‌رسانی و روند صدور مجوز حوزه‌های گردشگری و صنایع دستی.

     ‌فراهم کردن چارچوبی به‌منظور افزایش استاندارد زندگی مردم از طریق سود اقتصادی حاصل از   گردشگری؛

      توسعه زیرساخت‌ها و فراهم کردن تسهیلات تفریحی برای گردشگری و ساکنان محلی؛

‌     حصول اطمینان از تناسب نوع تسهیلات با اهداف منطقه.؛

      توسعه برنامه‌ای که با فرهنگ، جامعه و اهداف اقتصادی دولت و مردم کشور مهمان‌پذیر هماهنگ باشد؛

‌     فراهم‌سازی رضایت گردشگری .

      تأمین ارز در کشور از طریق ارائه خدمات به گردشگران خارجی

      صادر کردن فرهنگ و تمدن ایران به خارج از مرز ها(هر گردشگر خارجی می تواند-پس از بازگشت به کشورش- سفیر فرهنگی در کشور خود باشد)

       توسعه ارتباط موثر با سایر ادیان و فرهنگ های موجود در جهان

       گسترش مردم شناسی ایران در قالب ارائه صنایع دستی و خرده فرهنگ های موجود در ایران

الزامات گردشگری پایدار 5

موانع گردشگری پایدار

عوامل زیربنایی و توسعه نیافتگی کشورها، مانعی درجهت جذب گردشگران است، از جمله این عوامل می‌توان به شبکه‌های حمل‌ونقل، عدم وجود هتل‌ها و رستوران‌های مناسب اشاره کرد. گذشته از موانع مادی، این جوامع غالباً دچار مدیریت‌های پراکنده و فاقد برنامه منسجم در این مورد می‌باشند. البته در ایران طی سال‌های اخیر برنامه‌ریزی‌هایی در این مورد صورت گرفته است که تنظیم سند چشم‌انداز بیست‌ساله شاهدی بر این مدعاست.

سنت‌گرایی اجتماعی به‌مثابه یک مانع

برخی سنت‌گرایی را از عوامل دفع گردشگر می‌دانند. واقعیت آن است که در میان اقشاری از جامعه ایران نوعی بیگانه‌هراسی و در عین حال بدبینی توأم با محافظه‌کاری نسبت به گردشگران خارجی وجود دارد که برنامه‌ریزان را با مشکل مواجه می‌کند. حال این امر به شرطی است که خود مسئولان در زمره بدبینان نباشند که در غیر این صورت مشکل چندین برابر می‌شود.

عدم تخصص مسئولان

عدم توجه جدی به امر گردشگری موجبات آن را فراهم می‌آورد که کار مدیریتی در این عرصه به گونه‌ای ساده در نظر گرفته شود که امور مربوط در اختیار افراد فاقد تخصص و صلاحیت قرارگیرد. این امر موجبات آن را فراهم می‌آورد که تلاش‌های برنامه‌ریزان و دلسوزان این عرصه بنا به‌دلیل ذکر شده مؤثر واقع نشده و نتایج مورد انتظار حاصل نشود.

الزامات گردشگری پایدار ٤

گردشگری در مفهوم پایداری در برگیرنده پردازش معنایی خاص خود است.در این میان زایش این مفهوم در ادبیات گردشگری حاصل تلاش در دستیابی به توسعه پایدار در تمامی زمینه های توسعه می باشد.بخصوص بعد از اجلاس زمین در سال 1992در ریودوژانیرو که دولت ها را به سمت توسعه‌ای سوق داد که حداقل زیان ولطمه را برمحیط زیست وارد سازد ؛ توافقات حاصله در دستور کار جلسه  21(یعنی برنامه‌های مربوط به قرن بیست ویکم) قرار گرفت. این دستور جلسه در واقع شامل مجموعه‌ای از طرح ها عملی مفصل بود که نقش هر کشور در رسیدن به توسعه پایدار بیان می نمود.از این رو بر مبنای دستور جلسه 21، از سوی سازمان های بین المللی گردشگری در سطح جهان « دستور جلسه 21برای گردشگری » منتشر شد.که در آن نیاز به رسمیت شناختن نقش گردشگری را در فرایند توسعة مناسب گوشزد می کرد و ضرورت طرح عملی برای سازمان های گردشگری را در راستای به فعلیت در آوردن اصول گردشگری پایدار را پیش می‌کشید.به دنبال این روند اولین کنفرانس جهانی گردشگری پایدار در سال 1995 در مادرید برگزار شد. برخی از نکات مطرح شده در این کنفرانس پیرامون گردشگری پایدار عبارت بودند از :

توسعه گردشگری باید براساس معیارهای پایداری باشد. بدین معنا که مسایل اکولوژیکی در بلند مدت ، مسایل اقتصادی و تعهدات لازم نسبت به جنبه های اجتماعی و اخلاقی باید رعایت شود.

ماهیت پایداری گردشگری مستلزم محیط های طبیعی ، فرهنگی وانسانی است.

گردشگری باید جنبه های فرهنگی ، ارزشی وعناصر سنتی جوامع محلی را مد نظر داشت باشد.

بطور‌کلی این تلاش ها نشان ازآن دارد که گردشگری بتواند در پردازش توسعه پایدار راهکاری عملی را شکل دهد.از این رو هدف اصلی در بسط معنایی گردشگری پایدار پیرامون ارائه روش های منطقی در بهره گیری از منابع طبیعی و انسانی و ممانعت از به کارگیری غیر علمی این منابع می باشد. توسعه پایدار گردشگری دارای دو جنبه حفاظت از محیط زیست ومنابع ومیراث فرهنگی جوامع است. از این روگردشگری پایدار باید با سیاست مشخص و مدونی به اجرا در آید تا بتواند حرکت امید بخشی را در توسعه همه جانبه فضاهای جغرافیایی تضمین کند.

الزامات گردشگری پایدار ٣

ارزیابی عمکلرد ما در مقایسه با کشورهای مسلمانی همچون مالزی و ترکیه در ایجاد رفاه، توسعه و کنترل و کاهش مشکلات اقتصادی‌ـ اجتماعی و بالا بردن قدرت ملی، با تکیه بر آمارهای موجود، علی‌رغم داعیه‌ای که در جامعه ما بر اسلامیت وجود دارد، چندان رضایت‌بخش نیست و ضرورت دارد که همه نیروها و ظرفیت‌های کشور در راستای بهبود امور، توش و توان خود را بسیج نمایند. طبقه بند‌های متعددی از جاذبه‌های گردشگری شده است:

الف) جاذبه‌های مهیا (آب وهوای مطلوب، مناظر دیدنی) وجاذبه‌های نا مهیا (موزه‌ها، آثار باستانی و تاریخی )؛

ب) جاذبه‌های طبیعی وجاذبه‌های فرهنگی؛

ج) جاذبه‌های طبیعی و جاذبه‌های دست ساخت بشر؛

د) طبقه‌بندی بر اساس نوع مالکیت: دولتی، سازمان‌های غیر انتفاعی و بخش خصوصی؛

ه‍( تقسیم‌بندی بر اساس منشاء جذب گردشگر: جاذبه‌هایی که منشأ طبیعی دارند (سواحل، دریا، رودخانه، پارک و. . .). جاذبه‌هایی که منشاء فرهنگی دارند (اماکن تاریخی، موزه‌ها، جشنواره‌ها، مراکز پزشکی، سالن‌های نمایش و...).

در مباحث گردشگری از چهل نوع توریسم نیز صحبت می شود که در رونق صنعت گردشگری نقش آفرینی می کنند.[1] عناوین دیگری نظیرگردشگری سلامت، گردشگری تندرستی و گردشگری پزشکی، از مهمترین عناوین توسعه این صنعت به شمار می رود. بر اساس تعریف سازمان جهانی گردشگری ( UN-WTO) یکی از اهدافی که می تواند گردشگر را برانگیزاند تا عزم سفر نماید، مسافرت به منظور سلامتی است. گردشگری سلامت، نوعی از گردشگری است که به منظور حفظ، بهبود و حصول مجدد سلامت جسمی و ذهنی فرد به مدتی بیش از24 ساعت و کمتر از یک سال صورت می گیرد. عواملی همچون تغییر در ارزشهای مصرف کنندگان، تغییرات سازندگی، مسن تر شدن جمعیت اقتضائات سیستم خدمات بهداشتی را می توان عوامل اصلی ظهور گردشگری سلامت دانست. مجموعه این عوامل موجب گردیده اند تا گردشگری سلامت در حال حاضر در زمره رو به رشدترین انواع گردشگری محسوب شود. توانمندی های بالقوه وسیع کشور عزیزمان در انواع مختلف گردشگری سلامت موجب شده است تا سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بهره برداری از این بازار رو به رشد و رقابتی را با تشکیل کمیته گردشگری سلامت و حمایت های ویژه از آن در دستور کار خود قرار دهد.گردشگری سلامت(Health Tourism )، به مسافرت افراد از محل دائم زندگی خود جهت حفظ، بهبود یا حصول مجدد سلامت جسمی و ذهنی فرد به مدتی بیش از 24 ساعت و کمتر از یک سال گردشگری سلامت اطلاق می شود .از میان انواع گردشگری سلامت، می توان به گردشگری تندرستی و گردشگری پزشکی اشاره کرد.

---

[1]توضیحات و لیست کامل انواع توریسم :

 1- توریسم تندرستی (توریسم سلامت)

مسافرت به دهکده های سلامت بدون دخالت پزشک معمولاً برای فرار از، ازدحام شهرها یا ازبین بردن تنشها و استرس و حتی برای استفاده بیشتر ازنورخورشید می باشد.

2- توریسم درمانی (توریسم سلامت)

استفاده از آب های معدنی ،نمک ، لجن های طبیعی ،مناطق آفتاب گیر تحت نظارت و مداخله پزشک

3- توریسم پزشکی (توریسم سلامت)

مسافرت به منظور درمان بیماری و انجام جراحی زیرنظر پزشکان در مراکز درمانی که علاوه بر معالجه پیگیری بیمار را شامل می شود و درموارد زیر کاربرد دارد :

ـ اموری که در کشور فرد غیر قانونی است مثل سقط جنین .

ـ مراقبت های ویژه که در کشور فرد امکان پذیر نیست.

ـ در مواردی که لیست انتظار برای معالجه فرد در کشورش طولانی مدت است.

ـ برای استفاده از خدمات بهداشتی ارزان یا رایگان .

4- توریسم ورزشى

گردشگرى را که حداقل  ۲۴ ساعت در منطقه مورد بازدید بماند و هدف سفرش شرکت در فعالیت هاى مرتبط با ورزش باشد را گردشگر ورزشى گویند درواقع سفر کردن از خانه و محل کار براى ورزش کردن، تماشاى رویداد هاى ورزشى، تماشاى جاذبه هاى ورزشى و شامل فعالیت هاى رقابتى و غیر رقابتى . تجهیزات ورزش های مورد علاقه افراد از جمله اسکی، گلف و غواصی برای گذراندن تعطیلات در این سفرها فراهم می باشد.

5- توریسم ماجراجویی

شامل سفر به نواحی کوهستانی و ناهموار یا ورزش های ماجراجویانه مثل پانجو،کوهنوردی، صخره نوردی و پیاده سفر کردن از راه های ناهموار.

6- توریسم کشاورزی

شامل بازدید از مزارع و زمینهای کشاورزی می باشد که به نوعی اقتصاد داخلی کشاورزی را حمایت می کند.

7- توریسم مجازی

سفر به طور فیزیکی انجام نمی شود بلکه کشف دنیا از طریق اینترنت، کتاب و تلوزیون صورت می گیرد.

8- توریسم زیست محیطی

توریسمی دائمی  که ازمحیط زیست تأثیرمی پذیرد نظیر گردش درپارکهای ملی.

9- توریسم فروشگاه کتاب

تلاش عامه مردم برای حمایت از فروشگاه های مستقل با تبلیغ آنها به عنوان مقصد سفر و جذب گردشگران می باشد.

10- توریسم آموزشی

شامل سفر به یک کشور جهت عضویت در یک مؤسسه آموزشی یا شرکت در کلاسهایی که مورد علاقه شخصی می باشد مثل کلاسهای آشپزی با حضور سرآشپزهای نام آور یا کلاسهای صنعتگری.

11- توریسم آثار باستانی

 شامل بازدید از مکانهای تاریخی یا صنعتی که از قدمت باستانی برخوردارند از جمله کانالهای قدیمی، راه آهن، میدان نبرد و ... می باشد.

12- توریسم تفننی

توریست به صورت انفرادی یا گروهی در سرگرمی های مورد علاقه خود شرکت می کند و با افرادی که علایق مشابهی یا تجربیاتی متناسب با آنها دارند همسفر می شوند که معمولاً به صورت گردش در باغ و گشت و گذار در پارک ها می باشد.

13- توریسم فراگیر

توریسم فراگیر یا (توریسم برای همه) برای کلیه افراد بویژه افرادی که محدودیت هایی دارند یا ازناتوانایی های جسمی رنج می برند، می باشد که در بعضی مناطق با استفاده از طرحهای دانشگاهی یا اصول توسعه اهداف دانشگاهی مطرح می شود.

14- توریسم دائمی

 شامل افراد معمولی می شود که همیشه در تعطیلات با اهداف مالیاتی یا اجتناب از مقیم شدن در یک کشور به آنجا سفر می کنند.

15- توریسم سفری

نوعی خاص ازگشت وگذارکه شخص ازسفر کردن بیش ازرسیدن به مقصد لذت میبرد.

16- توریسم فضایی

احتمالاً شامل سفر به کرات و سیارات دیگر در آینده می باشد.

17- توریسم فرهنگی

طی این سفرها از میراث فرهنگی شهرها بازدید می شود. این نوع توریسم تجربیات خاص فرهنگی را نظیر توریسم موزه هنری در بر می گیرد و گردشگران می توانند در طول سفر از موزه های هنری دیدن کنندیا در بسیاری از مراسم فرهنگی شرکت نمایند.

18- توریسم ویرانه ها

شامل سفر به مناطق حادثه دیده و ویران شده است نه صرفاً برای کمک بلکه برای بازدید از خرابه ها می باشد که البته اگر این بازدیدها کار امداد رسانی، نجات مصدومین و اقدامات مرمتی را به تأخیر بیاندازد، مشکل آفرین خواهد شد.

19- توریسم نیاشناسی

 گردشگری و سفر به منظور شناخت شجره نامه و پیشینه نیاکان

20- توریسم سیاه

گردشگری برای بازدید از محل های حوادث و فجایع یا گورستان ها. اولین کمپانی فعال در این زمینه کار خود را در نیو جرسی آمریکا برای بازدید از محل حادثه هواپیمایی هایدنبرگ شروع کرد.

21- توریسم افیونی

سفر به منظورتهیه یا مصرف مواد مخدر. ( جالب است بدانید جزیره گوا در هندوستان از مهمترین مقاصد این نوع گردشگری است)

22- طبیعت گردی

همانطور که از اسم آن هویداست گردشگری به منظور بازدید از جلوه های طبیعت با حداقل خسارت به محیط زیست.

23- توریسم سخت

گردشگری که همراه با مخاطرات جانی است.

24- توریسم قمار

 سفر به منظور شرکت درقمار و قمار خانه ها. معروفترین مقاصد این نوع گردشگری در دنیا عبارتند ازآتلانتیک سیتی،لاس وگاس، پالم اسپرینگز،کالیفرنیا، ماکائو ومونت کارلو.

 

25- توریسم باغبانی

سفر به منظور بازدید از باغ ها و باغچه های زیبای دنیا مانند تاج محل

26- توریسم میراث فرهنگی

مانند سفر برای بازدید از بناهای تاریخی یا بنا ها ی صنعتی بزرگ

27- توریسم تفریحی

سفرجهت انجام تفریحی خاص یا ملاقات با گروهی که تفریح موردعلاقشان با شما یکی است.

28- توریسم خاص

مخصوص معلولین یا بیماران با شرایط خاص

29- توریسم فرهنگ عامه

سفری که تصمیم آن پس از مطالعه کتابی یا مشاهده فیلمی در مورد مقصد توسط گردشگر گرفته می شود.

30- توریسم پیوسته

برخی از افراد بسیار ثروتمند برای فرار از مالیات پیوسته در سفر هستند تا مشمول قوانین اقامت در محلی خاص نشوند.

31- توریسم زیارتی

سفر به منظور زیارت مکانی مقدس

32- توریسم تنها

سفر به تنهایی

33- توریسم آبهای معدنی و چشمه ها

سفر برای دیدن و استفاده کردن از آبهای معدنی و چشمه های آب درمانی برای درمان بعضی بیماری های خاص و لذت بردن از این نعمت خدادادی .

34- توریسم مناطق کویری

سفربه اعماق بیابان و سرزمینهای ناشناخته و مبارزه با گرمای طاقت فرسا و کم آبی در کویر.

35- توریسم چمدانی

سفر برای خرید از بازارهای خاص

36- توریسم کاروتجارت

سفر برای تجارت و کسب درآمد و تجربه برای پیشرفت در صنعت کارو کار در کارخانجات و کارگاه ها .

37- توریسم مناسبتها و وقایع خاص

سفر برای شرکت در مناسبتها و برنامه های ویژه به خصوص مراسم آیینی و ملی

38- توریسم شکار

سفر برای شکار حیوانات و زندگی در طبیعت در کنار حیوانات

39- توریسم حادثه جو

دیدن از بعضی موارد خاص مانند دیدن از یک کوه در حال آتشفشان و یا یک منطقه سیل زده و زلزله زده . خبرنگاران خود مصداق کاملی از این تگروه هستند .

40- توریسم تشویقی

مانند کارمندانی که به دلایل خاص از سهمیه تشویقی استفاده میکنند و با خرج کارفرمای خود به سفر میروند .

الزامات و راهبردهای توسعه گردشگری پایدار 2

در دنیا، بودجه‌ای‌که به مسافرت و تفریح اختصاص می‌یابد سه برابر بودجه‌ای است که صرف امور دفاعی می‌شود. این پدیده (مسافرت) با تخصیص یک دهم جمعیت جهان، بزرگ‌ترین جابه‌جایی صلح‌آمیز تاریخ بشر محسوب می‌شود. آثار مثبت اقتصادی (ایجاد اشتغال، درآمد ارزی و...)، اجتماعی، فرهنگی و محیطی جهانگردی این صنعت را به عرصة رقابت کشورهای مختلف بدل کرده است. کشور ما به لحاظ پیشینة تاریخی، فرهنگی و غِنا و تنوع طبیعی و زیست محیطی دارای پتانسیل‌های ارزشمند بسیاری است که با سیاست‌گذاری و برنامةریزی منطقی، اصولی و همه‌جانبه می‌تواند به یکی از مقصدهای اصلی و مطرح جهانی در زمینة جهانگردی تبدیل شود. به نظر می‌رسد؛ یکی از گام‌های اولیه در زمینة توسعه صنعت جهانگردی شناخت و معرفی جاذبه‌ها و پتانسیل‌های موجود در کشور می‌باشد. از این‌رو شناخت و بررسی میراثی فرهنگی به نام جاذبه‌های فرهنگی ـ مذهبی ایران، با دارا بودن ویژگی‌هایی همچون قدمت تاریخی، زیبایی و تنوع می‌تواند به‌عنوان یکی از زمینه‌های جذب گردشگر و نمایاندن فرهنگ و تاریخ دیرینة ایرانیان مؤثر واقع شود.

وقتی از گردشگری فرهنگی صحبت می شود ، قرار است هویت ملی و گفتمان ارزشی و فرهنگی کشور ما به گردشگران معرفی شده و زمینۀ فهم و درک متقابل فراهم شود. اعتقاد بر این است که این‌گونه بهتر می‌توان باورهای غالب و نادرست نسبت به کشور را زدود و هر گردشگر فرهنگی وارد شده به ایران را به سفیری برای تبلیغ و معرفی گفتمان و هویت ملی ما در دنیا تبدیل کرد. بدیهی است، لازمۀ تحقق چنین هدفی برخورداری از پرسنل آگاه، مطلع، علاقه‌مند و متعهد به هویت ملی است که بدون ایجاد هر گونه تنش و با مهارت ارتباطی و تعامل اجتماعی بسیار قوی و با اتکا به آگاهی‌ها و اطلاعات غنی فرهنگی و تاریخی با گردشگران مواجه شود و ضمن ارائه خدمات و انجام وظایف شغلی خود، آیینه تمام نمایی از فرهنگ بالندۀ کشور را به معرض نمایش بگذارد. با چنین مبنا و سیمای مطلوبی برای توسعه گردشگری ایران، نگاهی به وضع موجود حجم شکاف بین آنچه باید بدان دست می‌یافتیم و موضعی که در آن قرار داریم را نشان می‌دهد و ضرورت اقدام عاجل در سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی در توسعه گردشگری فرهنگی را مطرح می‌کند.