چند وقت پیش مطلب مفصلى را در خصوص خانواده از اندیشکده یقین خواندم که به خاطر اهمیت، به باز نشر آن اقدام کردم:
۱۵ ماه می، روز جهانی #خانواده است. خانواده، مهم‌ترین نهاد انسان‌ساز است به طوری که جامعهی مطلوب از دروازه خانواده مطلوب می‌گذرد؛ و خانواده‌ی فروپاشیده، تمدن را فرومی‌پاشاند؛ (گرچه مظاهر و زرق و برق این تمدن چشم همه را گرفته باشد!)
#بیت_تراز، #کلبه_تراز و #خانواده_تراز، خانواده‌ی پنج تن آل عبا هستند. پس یکی از #سنجه_های #تمدن_سازی اسلامی در این است که سال‌روز ازدواج امام علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) را با تشکیل خانواده‌ی تراز که به #تمدن_تراز منتهی میشود،به عنوان روز جهانی خانواده به جهان تسری دهیم.
از لحظه انعقاد نطفه تا دوران جنینی، کودکی، نوجوانی، جوانی، میانسالی و پیریِ انسان نخست در خانواده و سپس در اجتماع می‌گذرد. به طور کلی خانواده دارای کارکردهای پنج‌گانه‌ی عشق، نیاز جنسی، تولید مثل، نهاد مابین فرد و جامعه، مودت و رحمت است.
کدام عشق، #عشق_تراز است؟
جامعهی بدون عشق و عاطفه، جامعهی افسرده‌ست. و جامعه‌ای که مملو از محبت و بخصوص محبت مابین زوجین در آن زیاد باشد، بسیاری از ناملایمات و بیماری‌های روحی-روانی آن خنثی میشود. در سبک زندگی ایرانی، عشق و محبت مابین دو جنس مخالف که به ازدواج منتهی شود، مورد غفلت و بی‌توجهی واقع شده است؛ و بسیاری از طلاق‌ها نیز در اثر فقدان عشق است.
#رابطه_جنسی_تراز یعنی امکان رفع مطلوب نیاز جنسی چطور محقق میشود؟
خانواده، محیط سالم و مُفرح برآوردن نیازهای جنسی است که امروز با کاستی‌ها و نارسایی‌ها و تأخیرهایی مواجه است. تأخیر در ازدواج یعنی تأخیر در دستیابی به نیاز جنسی؛ که یا به نوعی دیگر پاسخ داده میشود و یا مسکوت می‌ماند که در هر دو حالت اسلام با آن مخالف است. جامعه‌ای که سوء مصرف جنسی دارد، همچون جامعه‌ای‌ست که سوء تغذیه دارد؛ یعنی مریض است. اگر این مشکل در چارچوب خانواده برطرف نشود، دومینووار مشکلات پی‌درپی به دنبال آن عارض میشود. حد صریح قران در این خصوص چنین است: «وَلا تَقْرَبُوا الزِّنَا» نه آنکه زنا نکنید، اصلاً به زنا نزدیک نشوید.
#تولید_مثل_تراز کدام است؟
تولید مثل، کارکرد بعدی خانواده است که این نیز با خطرات جدی روبروست. اگر امام خمینی(ره) در اهمیت نقش مادری و همسری می‌فرمود: «از دامان زن، مرد به معراج می‌رود» امروز رویکرد جوامع مدرن در پرورش انسان‌های آزمایشگاهی‌ست به طوری که فرزند‌آوری و تربیت فرزند تراز از خانواده سلب میشود!
اگر یکی از این موارد گم بشود، یا یکی برجسته و مابقی نادیده گرفته شود، مخرب کلیت خانواده خواهد بود.
تاریخ بشر، تاریخ زوجیت است و به معنای بهتر، تبیین تاریخ همسری، تبیین تاریخ بشر است؛ چراکه بشر از لحظه‌ای که پا به عرصه‌ی وجود گذاشته، بدون همسر نبوده است. که البته مطابق آنچه در قوم سدوم رخ داد، فراز و فرودهایی نیز داشته است.. محبت و مسائل جنسی می‌باید هم‌پای هم دیده‌شوند تا میان یک زوج به فرموده‌ی قرآن کریم، در «لِتَسْکُنُوا إِلَیْها» (سوره روم - آیه ۲۱) #سکینت رقم بخورد و آنگاه #مودت و #رحمت میان‌شان جعل شود. امروز بشر غربی در اوج مناسبات جنسی قرار دارد، اما محبت و مودت و رحمتی در این مناسبات نیست؛ با برجسته کردن مسائل جنسی در کنار نفی محبت، مودت و رحمت و...تعادل برهم خورده و او بحران محبت و مودت دارد.
این خطر البته از ما نیز دور نیست. تأخیر در ازدواج (به علت سربازی و مدرک دانشگاهی و اشتغال و...) تشکیل خانواده‌های بی‌ثبات، یا تشکیل خانواده‌هایی که محبت و عشق در آن کمرنگ است، بحران سکینت و محبت و مودت و رحمت مدتی بعد دامنگیر جامعهی ما نیز خواهد شد.
