جامعه سازی یا جامعه شناسی؟

جامعه سازی مقدم بر جامعه شناسی است

جامعه سازی یا جامعه شناسی؟

جامعه سازی مقدم بر جامعه شناسی است

جامعه سازی یا جامعه شناسی؟

جامعه شناسی توسعه،الگوی اسلامی ایرانی،سبک زندگی ایرانی،پساتوسعه گرایی،پیشرفت

۳ مطلب در شهریور ۱۳۹۹ ثبت شده است

@fabanews

https://bit.ly/34WayJD

 

🔸نگاهی جامعه شناسانه به فناوری‌های نوظهور

"جامعه  شناسی تکنولوژی " عنوان کتابی از دکتر اسماعیل شیر علی جامعه شناس و عضو هیأت علمی دانشگاه است که ضمن بررسی روابط متقابل علم و فناوری با جامعه و فرهنگ با تمرکز برنقش فناوری های نوین مانند بلاچین ، به بررسی  نقش اقتصاد دیجیتال در صورت بندی جامعه آینده وآثار ،  پیامدها و آسیب های آن پرداخته است .

🔹 این یادداشت را در #فابانیوز بخوانید : 
🌐 https://bit.ly/34WayJD
🔹 Telegram : @fabanews

 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۸ شهریور ۹۹ ، ۱۵:۳۲
اسماعیل شیرعلی

کتاب «کرونا ویروسی سیاسی یا اجتماعی؟» از سوی انتشارات اندیشه احسان منتشر شد.

در مقدمه کتاب چنین ذکر شده:

پدیده چندوجهی کووید 19 ابتلای بزرگ امروزه جامعه جهانی است. ظهور این ابر بحران، به لحاظ اجتماعی و تمدنی، به عنوان امری فرا رشته­ای فراتر از «مسئله ای» پزشکی، ساحت های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حوزه ارتباطات بین المللی را نیز متأثر کرده و اندیشمندان علوم انسانی و علوم شناختی و حتی متفکران دانش­های تمدنی و فلسفه تاریخ را در کنار فعالان و متخصصان حوزه رسانه به خود مشغول کرده است. در واقع کووید 19 با تهدیدِ سلامت بشر و مخیر کردن بشر بین انتخاب سلامتی یا انتخاب پیوستارهای کنونی، فضای سیاست، فرهنگ و اقتصادِ جهانی را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار داده و نوعی گسست اجتماعی ایجاد کرده است. برخی از اندیشمندان آن را «مسئله­ای اجتماعی » نامیدند و برخی دیگر از آن به عنوان «مسبب موقعیت­های بحرانی و خطرناک» یاد کردند که «مناقشات گفتمانی» را دامن زده است. و برخی دیگر با رجوع به نظریات ژیژک[1]، هابرماس[2] و دیوید رانسیمن[3] با عاجز خواندن سامانه دانایی بشر، از «دولت اجتماعی»، «اقتصاد اجتماعی» و «سیاست اجتماعی» سخن گفتند.

 در این که وضعیت فعلی آبستن جریان­های مهمی از جنس بحران­های ناخواسته و یا حتی خودخواسته است، شکی نیست، اما آنچه مسلم است، شاید بشر بتواند روزی به نوعی به عجز خود در مقابل کرونا غلبه کرده و راه چاره­ای برای مهار آن بیابد اما بدون تردید، سایه سنگین پیامدهای بلندمدت ویروس کرونا در سال­های متمادی وجود خواهد داشت و حکمرانی را با چالشی جدی مواجه خواهد ساخت. با این وجود، کنش­های پساکرونایی مهم، معنی­دار و در عین حال سرشار از ناشناختگی­ها خواهد بود.

ضمن اینکه در زمانه تسلط کرونا، حاکمیت مجازی با بازتعریف دو مفهوم «قدرت» و «تکنولوژی» تلاش می­کند تا جامعه بشری را به پذیرشِ یک حاکمیت جهانی، ترغیب نموده و با محدود کردن اختیارات دولت_ملت‌ها، به‌دنبالِ تغییر مفهوم و سازوکارهای حُکمرانی بر جهان و ایجاد یک نظم پیچیده‌تر مادی و اومانیستی باشد؛ یعنی عبور از حاکمیت کنونیِ قدرت‌های مادی بر جهان به‌سمتِ حاکمیت مجازی و حکمرانی سایبری. در واقع تکنیک و نگاه تکنیکی با گسترش خود، همه عرصه‏‌ها را تحت تأثیر قرار داده و به تصرف خود درآورده است و بشر ناچار به تمکین به دستورات سیاستمداران و متخصصان علم پزشکی شده و به زعم «گشتل» هایدگر[4] و «قدرت هنجاری» فوکو[5]  محاط و محصور در ساختار و نظمی شده که براساس «قدرت» و «تکنولوژی» شکل گرفته است.

از این­ها گذشته؛ ویروس نامرئی کرونا بسان والدینی که کودک خود را بخاطر عملی ناشایست، به اتاقش می­فرستند تا در را بروی خود ببندد و در کارهای خود تأمل کند، جامعه جهانی را به قرنطینه برد تا بلکه در این دنیای شلوغ، پرتنش، سرگشته و سودا زده، مجالی برای تأمل کردن بیابد!

 

[1]. ما به یک «فاجعه» نیاز داشتیم تا به یک «جامعه جایگزین» بیاندیشیم. بدون فاجعه قادر نبودیم در مورد مسائل اساسی جامعه بازاندیشی کنیم (ژیژک،1399).

[2]. ویروس کرونا آگاهی انسان را نسبت به نادانی خود افزود (هابرماس،1399).

[3]. وی یکی از اساتید دانشگاه کمبریج  است که در مقاله­ روزنامه گاردین با تحلیل شرایط شکل گرفته در جهان، به‏‌خصوص با نظر به کشورهای دمکراتیک اروپایی، معتقد است که ویروس کرونا باعث شد که ذات و طبیعت قدرت آشکار شود.

 

[4]. هایدگر در توصیف زمانه معاصر و وضع غلبه تکنیک از اصطلاح گشتل (واژه‏ای آلمانی) استفاده می‏‌کند. باید معنا و عمق و وجوه متعدد این اصطلاح را در آثار وی یافت اما اجمالا اینکه گشتل مانند چارچوب‏‌هایی است که همه امور دیگر در درون این چارچوب‏‌ها جای خود را می‏‌یابند. تکنولوژی در زمان ما مانند نظم و ساختار و چارچوب غالبی است که فکر وکنش و نسبت‏‌های ما را جهت می‏‌دهد.

 

[5]. هابز از قدرت به‏‌معنای متمرکز آن سخن می‏‌گوید. اما با مطالعه عمیق‏‌تر آثار فیلسوفانی مثل فوکو، دولت نسبتی بنیادی‌تر با روح تمدن مدرن دارد و می‏‌توان با روایت‏‌های دیگری نشان داد که بنیان عقل و علم و تکنیک مدرن نسبتی ضروری با قدرت و خواست قدرت با معنای نیچه‌ای دارد. این گونه روایت که بیش از همه نیچه و فوکو در آن نقش دارند، تمدن (سیویولیزیشن) نسبتی با خواست قدرت دارد. از این منظر دانش و تکنیک هم روی دیگر خواست قدرت است و در قلمروهای مختلف زندگی انسان می‏‌توان چهره‌ای از خواست قدرت را یافت. یا به بیان فوکو همه امور به نحوی در نظم و دیسیپلین قدرت جای خود را می‏‌یابند. در اینجا با سابقه تفکری غنی درباره قدرت و نحوه شکل‏‌گیری پاره‏‌های مختلف نظام‏‌های اجبار و تنبیه و مراقبه و آموزش و تولید ارزش و حقیقت و دانش و مقرارت روبه‏‌رو هستیم. به‏‌بیان دیگر اگر نیک بنگریم، ما با دیسیپلین‏‌های قدرت و اجباری روبه‏‌رو هستیم که خود حافظ آنیم. ما در درون دیسکورس (گفتمان) شده‏‌ایم، آنچه که شده‏‌ایم (و آنچه که هستیم). در نظام قدرت جهانی، افراد نیستند که حکومت می‏‌کنند. نظم و ساختارها هستند که مسلطند. در این نظام‏‌ها، افراد به راستی همان اعداد و کدها و بارکدها هستند(http://www.ihcs.ac.ir/coronaconf/fa/news/1937).

 

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ شهریور ۹۹ ، ۱۵:۲۲
اسماعیل شیرعلی

کتاب جامعه شناسی تکنولوژی توسط انتشارات اندیشه احسان منتشر شد.

در مقدمه کتاب آمده است:

در دهه­ های اخیر، فنآوری­های نوین و به­ طور عام­تر تکنولوژی، با دگرگون ساختن ابزارها و شیوه­های ارتباط فردی و اجتماعی و هم­چنین فراهم آوردن بستر تبادل و نشر آسان و گسترده داده­ها، موجب تحولات بنیادین در جامعه شده است. سرعت و وسعت این تحولات در کنار جذابیت و تنوع تکنولوژی، انس و علاقه­ای حیرت ­انگیز و وابستگی مفرط برای بشر به ارمغان آورده است. این وابستگی به قدری چشم­گیر است که نه تنها درک بلکه تصور زندگی بدون فنآوری و تکنولوژی را تا حدود زیادی غیر ممکن ساخته و شکی نیست که تنوع روزافزون فناوری­ها، تاثیرات گوناگون و متفاوتی در بازه‌های زمانی مختلف بر جای گذاشته است. کتاب حاضر با توجه به اهمیت فناوری و کاربردها و تاثیرات آن در زندگی با رویکرد جامعه شناسی به رشته تحریر درآمده است تا ارتباط فناوری با جامعه و ساختارها، نهادها و ارتباطات اجتماعی شناخته شود. در فصل اول کتاب، عمده بحث بر روی علم و فناوری و تغییرات اجتماعی حاصل از آن متمرکز شده است. در این فصل ضمن بیان ارتباط فناوری و فرهنگ، سرمایه‌داری و فناوری در توسعه آن و فناوری دیجیتال مورد بحث قرار گرفته و به ماهیت امپریالیستی و استبدادی تکنولوژی نیز اشاره شده است. رویکرد فصل دوم، رویکرد شبکه‌ای است. در این فصل نگارنده به اهمیت شبکه‌ای‌شدن جامعه براساس فناوری‌های نوین ارتباط‌جمعی پرداخته است. بیان رویکردهای نظری نظیر دیدگاه «هابرماس»، «کاستلز» و «ون دایک» از مهم‌ترین نظریه‌های این فصل است. فصل سوم عمدتا به دیدگاه­ها و نظریه‌های مرتبط با فناوری پرداخته شده و در واقع محقق تلاش نموده تا رویکردهای موافق و انتقادی مربوط به پذیرش تاثیرات فناوری را در قالب پانزده رویکرد نظری مورد بررسی قرار دهد. فصل چهارم کتاب درصدد شناخت بهتر شبکه‌های اجتماعی مجازی است چرا که به ­نظر میرسد یکی از مهم‌ترین تحول در دو دهه اخیر ظهور شبکه‌های اجتماعی مجازی است که نه تنها بسیاری از حوزه‌ها را از حیث کارکرد و ماهیت، تحت تاثیر خود قرار داده بلکه هویت کاربران و مخاطبین خود را نیز دست­خوش تغییرات و تحولات اساسی نموده است. در این فصل با تعریف انواع شبکه‌های اجتماعی، کارکردها و قابلیت‌های این شبکه‌ها، انسان دیجیتالی و انسان آنلاین مسخ شده، نیز مورد بررسی قرار گرفته است. فصل پنجم با عنوان اقتصاد دیجیتال با تأکید بر فنآوری بلاکچین، تدوین شده و هدف آن بررسی اهمیت جامعه شناختی اقتصادی است که توسط فناوری‌های مختلف به ویژه فناوری‌های ارتباطی، بیش از پیش دیجیتالی و جهانی شده است. فصل ششم کتاب به تئوری بازی‌ها در فناوری می­پردازد. به ­طورخلاصه کتاب درصدد آشنایی و تحلیل ابعاد مختلف فناوری در زندگی اجتماعی-اقتصادی جهان معاصر است. در نهایت فصل هفتم به آسیب‌ها و پیامدهای اقتصاد دیجیتالی پرداخته شده است و این اثرات در ابعاد مختلف مطرح شده است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ شهریور ۹۹ ، ۱۵:۱۹
اسماعیل شیرعلی