نیاز و توسعه
نیاز و توسعه
نیازهای اقتصادی انسان متنوع است. افراد و گروه های انسانی نیز هر یک بر اساس نیازهایی که در یک مقطع خاص احساس می کنند به ارزیابی وضعیت اقتصادی خود می پردازند. طبیعی است که این نیازها یکسان و مشابه نیست، پس به این اعتبار می توان شناخت های متفاوت و ارزیابی های متنوع از وضعیت اقتصادی کشور در یک زمان خاص داشت. از طرفی می دانیم انسان از نظر اقتصادی می تواند دارای نقش های متفاوت زیر باشد:
وسیله و ابزار کار، مصرف کننده، توزیع کننده، مدیر، سرمایه گذار نوآور، دولت مرد کارشناس و... انسان ها در زندگی روزمره خویش در تمامی نقش های فوق قرار می گیرند و « همین نقش های متفاوت انسانی است که نیازهای عمومی و اقتصادی ما انسان ها را مشخص می سازد. این نیازها را در سطحی بسیار کلی و کلان می توان در سه واژه « تأمین، امنیت و هویت » خلاصه کرد. به این اعتبار، همه ما نیازمندیم که از نظر اقتصادی در تأمین باشیم و نسبت به تأمین اقتصادی فعلی و آتی خود احساس امنیت کنیم و در نهایت نیازمند آنیم که در نقش عمده اقتصادی که بر عهده داریم، احساس شخصیتی مستقل و یگانه و قابل احترام نماییم. باید تأکید کنیم که همه ما از دیدگاه « هویتی » نیازمند احساس « یگانگی » هستیم »[1]. از منظر دکتر حسین عظیمی نیازهای اساسی اقتصادی ما عبارت اند از: درآمد، شغل، مالکیت، امنیت، نوآوری و خلاقیت، احترام، قدرت، خدمت.
برخی از ویژگی های اقتصادی جامعه ایران در آخر سال 1377:
-رکورد نسبتاً جدید؛
- رکورد نسبتاً طولانی؛
- فقدان علائم شروع رونق و پایان رکورد؛
- بودجه انقباضی دولت؛
- مشکل بازار و قیمت نفت صادراتی؛
- بیکاری کل حدود 10 درصد؛
- بیکاری جوانان حدود 30 درصد؛
- بحران شروع شونده بیکاری تحصیل کردگان؛
- فقدان مجموعه ای از سیاست های اقتصادی سنجیده.
