توسعه نیافتگی
دکتر حسین عظیمی در چند نوشتار خود پیرامون توسعه نیافتگی ایران به تأثیر توسعه جوامع صنعتی بر جوامع دیگر اشاره می کند. وی در زمینه توسعه ایران معقتد است به تمدن صنعتی فکر کنیم تا به شرق و غرب، بایستی قانونمندی هایی را دریابیم و بر اساس شرایط، روش های سر و سامان دادن به تمدن خودمان را پیدا کنیم، او معتقد بود که ما بایستی الگوی توسعه خودمان را طراحی نماییم و این از جمله نکات بسیار جالب ایشان است که به بعد توسعه درون زا توجه خاصی دارد، البته تمام جوانب را مطرح نمی کند، تأکید بر بعد فرهنگ توسعه نیافتگی ایران دارد و معتقد بود بایستی خود اتکا باشیم که برخورد علمی را به درون جامعه برده و به اصالت انسان های خودمان اهمیت بدهیم. به اعتقاد او افزایش میزان رشد جمعیت و تحول ساختار سنتی تولید اقتصادی و در نتیجه به هم خوردن تعادل معیشتی این جوامع به افزایش حجم فقر، بیکاری پنهان، نیازهای آموزشی و بهداشتی منجر به وابستگی می شود و مدار بسته توسعه نیافتگی جوامع را کامل می کند.
