جامعه شناسی توسعه ٨
برای بررسی چگونگی توسعه باید در دوره قبل از غلبه سرمایه داری ، به ورود تکنیک ها، گروه های قومی، فرهنگ های عقب مانده و همین طور نیروی انسانی عقب مانده و نیز در دوره غلبه سرمایه داری باید به ورود بخشی از دانش فنی و فنآوری پیشرفته غرب و فرهنگ حاصل از آن اشاره کرد. در واقع برای اینکه ایران از توسعه ناموزون خارج شود و به توسعه پایدار برسد باید مسیری دشوار طی شود.
جامعه ایران پیچیده است پس با سطحی نگری و الگوبرداری سطحی از تحلیل دیگران نمی توان ماهیت آن را شناخت. برای رسیدن به توسعه ای پایدار باید گام به گام پیش رفت و الزاما نباید دستیابی به جامعه مدنی را در دستور کار قرار داد.به عنوان مثال به جای مقابله با گروه های اجتماعی مخالف و فرسایش نیروهای انسانی و توانمندی های جامعه باید به ساماندهی ساختار اداری، آموزشی، فرهنگی و تولیدی جامعه پرداخت.
به جای ترک نیروهای ماهر و متخصص ایرانی باید آنان را جذب نموده و در جهت سازمان دهی اقتصادی و گسترش تاسیسات تولیدی و اقتصادی کشور تلاش کرد.
به جای ترساندن مردم از عوامل خارجی باید از عوامل نارضایتی ترسید. واقعیت و خبرها را نباید مخفی کرد بلکه متناسب با ظرفیت جامعه آن را در اختیار عموم قرار داد.
