الزامات گردشگری پایدار 5
موانع گردشگری پایدار
عوامل زیربنایی و توسعه نیافتگی کشورها، مانعی درجهت جذب گردشگران است، از جمله این عوامل میتوان به شبکههای حملونقل، عدم وجود هتلها و رستورانهای مناسب اشاره کرد. گذشته از موانع مادی، این جوامع غالباً دچار مدیریتهای پراکنده و فاقد برنامه منسجم در این مورد میباشند. البته در ایران طی سالهای اخیر برنامهریزیهایی در این مورد صورت گرفته است که تنظیم سند چشمانداز بیستساله شاهدی بر این مدعاست.
سنتگرایی اجتماعی بهمثابه یک مانع
برخی سنتگرایی را از عوامل دفع گردشگر میدانند. واقعیت آن است که در میان اقشاری از جامعه ایران نوعی بیگانههراسی و در عین حال بدبینی توأم با محافظهکاری نسبت به گردشگران خارجی وجود دارد که برنامهریزان را با مشکل مواجه میکند. حال این امر به شرطی است که خود مسئولان در زمره بدبینان نباشند که در غیر این صورت مشکل چندین برابر میشود.
عدم تخصص مسئولان
عدم توجه جدی به امر گردشگری موجبات آن را فراهم میآورد که کار مدیریتی در این عرصه به گونهای ساده در نظر گرفته شود که امور مربوط در اختیار افراد فاقد تخصص و صلاحیت قرارگیرد. این امر موجبات آن را فراهم میآورد که تلاشهای برنامهریزان و دلسوزان این عرصه بنا بهدلیل ذکر شده مؤثر واقع نشده و نتایج مورد انتظار حاصل نشود.