الزامات گردشگری پایدار ٩
برخی مشکلات و موانع گردشگری در ایران
الف) فقدان یک برنامه جامع و استراتژیک مصوب که امنیت سرمایه گذاری را افزایش دهد و همچنین مشخص نبودن هدفها و سیاستهای ایرانگردی و جهانگردی در قالب یک برنامه اجرایی؛
ب) موانع قانونی و حقوقی
ج) موانع اداری ،سیاسی و امنیتی ( داخلی)
د) موانع سیاسی و امنیتی خارجی(تبلیغات منفی در خارج از کشور و ایران هراسی) فضای نامساعد تبلیغاتی برای مخدوش کردن چهره ایران و انزوای ایران در سطح بینالمللی؛
ه) موانع فرهنگی (عدم پذیرش گردشگر بی حجاب-عدم زبان مشترک به جهت ضعیف بودن زبان انگلیسی در بین مردم عادی و حتی مدیران عدم تطبیق و هماهنگی گردشگران برخی از کشورهای خارجی با فرهنگ اسلامی در روابط و برخوردهای اجتماعی)
و) فقدان نیروی انسانی کار آزموده و متخصص امور جهانگردی در دفاتر ایرانگردی و جهانگردی و بیاطلاعی و بیتجربگی کادر شاغل در مؤسسات گردشگری (کارکنان آژانسها و راهنمایان جهانگردی)؛
ز) عدم تمایل بخش خصوصی به سرمایهگذاری در این بخش بهعلت عدم سودآوری؛
ح) حمایت ناکافی دولت در مورد امنیت جهانگردان، اقدامات سلیقهای و محدودکننده از سوی برخی مقامات غیر مسئول و ناهماهنگی در همکاری بین سازمانها و ارگانهای دولتی که در بهبود وضع جهانگردی مؤثرند.
سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور در تحقیقی که درباره معضلات و راهکارهای صنعت گردشگری انجام داده است، اصلیترین مشکلات ساماندهی فعالیتهای گردشگری در کشور را اینگونه تحلیل کرده است:
- مشخص نبودن هدفها و سیاستهای ایرانگردی،
- وجود مشکلات دیپلماتیک در سطح جهان برای به انزوا کشیدن ایران،
- عدم تطبیق فرهنگ برخی از جهانگردان خارجی با فرهنگ اجتماعی ایران،
- فقدان نیروی انسانی کارآزموده در شرکتهای ایرانگردی،
- عدم حمایت دولت و عدم تمایل بخش خصوصی برای حضور جدی و بزرگ در این بخش،
- نبود مراکز آموزشی جهانگردی و عدم ساماندهی جاذبهها و امکانات گردشگری
- فقدان تسهیلات لازم برای واردات تجهیزات مورد نیاز و حقوق گمرکی بالای آنها،
- فقدان تسهیلات لازم برای اعطای وام با شرایط مناسب به بخش خصوصی
- ناهماهنگی بین مراکز مسئول در زمینه گردشگری از مهمترین مؤلفههایی هستند که شاخص صنعت توریسم ایران را در حال حاضر با شوک شدیدی مواجه ساختهاند.