فقدان عدالت و ناامیدی جامعه اسلامی از کارکرد دین
نبودِ عدالت موجب ناامیدی از دین و مؤ‌سسه‌های دینی و علمای دین می‌شود
شاید برخی از علمای دین، با دعوت و تبلیغ یا با سکوتشان، در نشاندنِ عبادت به جای عدالت، سهیم بوده باشند، این در حالی است که اسلام اعلام داشته است: افضل العبادات کلمه حق عند سلطان جائر، برترین عبادت سخنِ حق گفتن در برابر سلطان ستمکار است.
🔻 روشن است که نتیجه این روش تربیتی بی‌نهایت خطرناک بوده است، چرا که نبودِ عدالت در جوامع از مرحله خطرهای سیاسی و اجتماعی گذشته و به مرحله انحرافات ایدئولوژیک رسیده و موجب ناامیدی بزرگی از دین و مؤ‌سسه‌های دینی و علمای دین، مخصوصاً از آن دسته از علمای دین که در برابر بیدادگری‌ها سکوت می‌کنند و برای احقاق حقوق مردمِ زیرِ ستم مبارزه نمی‌کنند، شده است.
🔻 خلاصه سخن اینکه این جدایی در کوشش‌هایی که به منظورِ تحقق عدالت در جوامع اسلامی صورت می‌گیرد، نابسامانی‌هایی به وجود آورده و مشکلات اجتماعی و سیاسی و اعتقادی بسیاری به جای گذاشته است.
🔻 هرگاه عدالت، در برخی جوامع، به صورت جزئی و جدا از قاعده و زیربنای اعتقاد_اسلامی تحقق یابد، مشکلات بزرگ‌تری به جای می‌گذارد. زیرا این نوع عدالت موجباتِ متعارف و فرهنگیِ خود را همراه می‌آورد و شکل خاصی از مصرف را به جامعه تحمیل می‌کند و، در نتیجه، شیوه‌ای تازه از زندگی را در پیشاروی انسان می‌نهد که او را به گمراهی می‌کشاند...»
🔻 برگرفته از سخنرانی اسلام و عدالت اجتماعی و اقتصادی امام موسی صدر
موزیلاگ ..