ایران و جهانی شدن، چالش ها و راه حل ها

در محافل آکادمیک عمدتا بحث بر این است که فلان کتاب چه مبانی دارد؟ چه یافته هایی را عرضه کرده و مخلص کلام چه مطلب تازه ای را ارائه داده است. قبلا طرح چنین نکاتی در سطح نظری هم مورد اعتنا بود ولی در شرایط کنونی با تنگناهای پدید آمده در جامعه و مسائل مختلف نوپدید، امروزه محافل آکادمیک نیز تنها به دنبال طرح تئوریک نیستند بلکه به شکل عملی در پی حل معضلات انباشته شده جامعه هستند و نگاشته های علمی همکاران دانشگاهی نیز در قالب کتاب یا مقاله علمی، وقتی با اقبال مواجه خواهد شد که به شکل ارائه راه حل های عملی به هدف مورد اشاره پرداخته باشد. با این مقدمه به نقد  کوتاه کتاب «ایران و جهانی شدن، چالش ها و راه حل ها» اثر دکتر سریع القلم می پردازم؛

قبل از شروع نقد لازم است اشاره کنم که دکتر محمود سریع القلم، استاد دانشگاه شهید بهشتی، محقق و پژوهشگر اسبق مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام و مشاور فعلی رئیس جمهور روحانی است.

نکته مهم دیگر اینکه جناب رئیس جمهور، پیشگفتار این کتاب را نگارش فرمودند. در واقع پیشگفتار کتاب مورد اشاره، به قلم رئیس جمهور فعلی و قائم مقام وقت ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام است.

جدای از نگاه لیبرالی و در جاهایی نئو لیبرالی حاکم بر کتاب که البته با وفاداری کامل به نظام سرمایه داری به رشته تحریر درآمده است، اهم موارد مطرح شده در کتاب عبارت است از؛

نقد مبانی فلسفه غرب، کشور را از پیشرفت و توسعه باز می دارد! جناب سریع القلم یکی از عوامل عقب افتادگی کشورمان را مدیرانی میداند که بین الملل گرا نیستند! البته در ادامه تعریفی از بین الملل گرا ارائه می دهند که موجب شگفتی است؛ «راه پیشرفت، میدان دادن به مدیران و نخبگان سیاسی بین الملل گراست! یکی از عوامل عقب افتادگی نظام این بوده است که رجال جمهوری اسلامی از بومی ترین و محلی ترین اقشار اجتماعی ایران بوده اند. اشراف، سرمایه داران، صاحبان صنایع، بانکداران، مالکین بزرگ و زمین داران جزء رجال سیاسی اوایل انقلاب اسلامی تبوده اند!!! به تعبیر متخصصین اقتصاد سیاسی، رجال ایران بین الملل گرا نبوده اند و به جز آیت الله بهشتی، تا اندازه ای آیت الله رفسنجانی، حجه الاسلام والمسلمین خاتمی، عموم  رجال سیاسی پس از انقلاب ایران، اطلاعات و بینش گسترده ای از جهان و مسائل آن نداشته اند!».  ( با این توصیف آیا باید حضرت امام رحمت الله علیه و مقام معظم رهبری را جزء رجال سیاسی پس از انقلاب بدانیم یا خیر؟ منظور جناب سریع القلم چه بوده؟!).

ایشان در ادامه، با صراحت بیشتری به موارد عقب ماندگی کشور و موانع پیشرفت اشاره می کنند که به اختصار به آنها اشاره می شود؛

1- مکتب اسلام و بویژه اندیشه های شیعی

2- قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

3- اصول انقلاب اسلامی

4- ماهیت اهداف و آرمان های جمهوری اسلامی

5- عدالت طلبی جمهوری اسلامی ایران در بیرون مرزها

6- استقلال طلبی اقتصادی و سیاسی

7- مقابله با سیاست های کشورهای استکباری بویژه آمریکا

8- انتقاد و مورد سوال قرار دادن مبانی فلسفی غرب

9- تفکیک میان اقتصاد غرب و فرهنگ و سیاست غرب بویژه آمریکا

10- مدیریت افرادی از اقشار پایین جامعه مانند امام و مقام معظم رهبری!!

به زعم دکتر سریع القلم برای رسیدن به توسعه می بایست از موانع  دهگانه اشاره شده در کتاب«ایران و جهانی شدن، چالش ها و راه حل ها» عبور کرد!

.

.

 نامه موسوی خوئینی ها و اقاریر تاجزاده ها ...  پشتوانه فکری دارد!

.

.