زمینه ها و موانع تحقیقاتی در ایران
واقعیت امر اینست که سازمان ها و نهادهای مردم نهاد و غیر دولتی باید ضمن تولید درآمدی نیز داشته باشند تا بتوانند از عهده تعهدات خود برآیند، اما در سازمان های دولتی ، کارمند حقوق ماهانه را د رقبال حضور در اداره و انجام دادن کارهای روزانه دریافت می کند. بعد دیگر خود دولت است که چگونه و با چه سازوکارها و سیاست هایی می خواهد بخشی از مسئولیت های به عهده گرفته در دهه های گذشته را به بخش خصوصی و مردم نهاد و غیر دولتی واگذار می کند. توانایی نظام آموزشی ما در تربیت و تشویق تحصیل کرده ها برای انجام دادن تحقیق بسیار ضعیف بوده و ناهمگون عمل می کند. و مردم نیز معمولا اعتقادی به تحقیق و دستاوردهای آن ها ندارند. مردم باور ندارند که یک موسسه تحقیقاتی مردم نهاد و غیر دولتی ، آن هم در امور اجتماعی و فرهنگی می تواند برای مملکت کاری انجام دهد و باری از دوش کشور و مردم بردارد. استنباط مردم اینست که برنامه ریزی و تصمیم گیری در کشور بر پایه مطالعات و تحقیقات علمی و اصولی صورت نمی گیرد. این نگرش عمومی نسبت به تحقیق و مراکز تحقیقاتی ، نیازمند بررسی و نظرسنجی کیفی و عمیق است. تا بتوان در جهت دگرگون سازی افکار عمومی و وجهه نظر های مردم در راستای سیاست و هدف های توسعه فرهنگی ، گام های زیر بنایی داشت.