راهبردهای مدیریتی پیشنهادی جهت توسعه گردشگری (بویژه گردشگرخارجی)
1. کاهش تصدیگری دولت در بخش گردشگری؛
2. بررسی و نقد ساختار و تشکیلات سازمانی کشور، برای گسترش صنعت گردشگری؛
3. بررسی نقش بخشهای خصوصی و غیردولتی، در گسترش صنعت گردشگری کشور و ارائه راهکار برای حضور هر چه بیشتر در این حوزه؛
4. استفاده از کارشناسان و متخصصان این حوزه در بدنه مدیریتی گردشگری کشور، در راستای گسترش بنیانهای گردشگری بر پایه ریشههای علمیو بازرگانی جهانی گردشگری؛
5. تدوین نظام مدیریتی پویا، علمی، کارآمد، اثربخش و غیر سلیقهای؛
6. برنامهریزیهای دقیق کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت به جای روزمرگی؛
7. استقرار سیستم مدیریتی نظاممند، فراملی، برونگرا و مبتنی بر کار کارشناسی؛
8. نگرش سرمایهگذاری به جای هزینه به صنعت گردشگری؛
9. نگرش فرصتمحور به جای تهدیدمحور به صنعت گردشگری؛
10. نگرش سرمایهگذاری به جای هزینه (سرمایه فرهنگ و تمدن ایرانی)؛
11. ضرورت تغییر در اندیشه و باور به مسئله (باور داشتن فلسفه وجودی گردشگری ـ گردشگری یک نیاز ملی است)؛
12. ضرورت نگرش استراتژیک و بلندمدت به گردشگری؛
13. حذف مقررات و قواعد زائد و جایگزین کردن مقررات جدید در حوزه گردشگری؛
14. توجه به تغییرات و تحولات در عرصه بینالمللی و رقابت جهانی با حفظ منافع ملی؛
15. انسجام دستگاههای اجرایی، در سطح سیاستگذاری، اجرا و برنامهریزی،
16. برطرف کردن دغدغههای موجود در زمینه مسائل فرهنگی و هموار ساختن راه ورود گردشگران به کشور؛
17. تخصیص منابع بیشتر دولتی برای توسعه زیربناها و مدیریت میراث فرهنگی؛
18. اجرای سیستمهای توسعه و برنامهریزی گردشگری، به نحوی که باعث ایجاد یک شالوده مناسب برای توسعه پایدار این بخش در درازمدت شود.
19. بهبود تسهیلات خدمات مرزی در زمینه صدور روادید، امور مهاجرت، گمرک و خدمات حمل و نقل؛
20. نقش و اهمیت توسعهای گردشگری به سادهترین روش ممکن به عموم آموزش داده شود و مباحث مربوط وارد کتابهای درسی مدارس شود.
21. تربیت نیروی انسانی واجد شرایط در بخش گردشگری، به نحوی که قادر باشد خدمات کیفی سطح بالا را طبق انتظارات و خواستههای گردشگران ارائه کند.
22. ایجاد یک ساختار سازمانی جهت همکاری و هماهنگی بین بخشهای دولتی و خصوصی؛
23. گسترش همکاریهای بینالمللی از جمله کنوانسیون میراث جهانی (از جمله سازمان جهانی است که با هدف جلب همکاریهای همهجانبه ملل جهت حفاظت از میراث گرانبهای فرهنگی و طبیعی جهان فعالیت دارد)؛
24. تدوین نظام جامع حقوقی گردشگری در ایجاد تصویر مثبت ذهنی و احساس امنیت گردشگران نقش بسزایی دارد؛
25. ایجاد امنیت، فراهم آوردن تسهیلات و ارائه امکانات رفاهی و خدماتی لازم به گردشگران از جمله وظایف اصلی دولتهاست؛
26. بهکارگیری فناوریهای نوین ارتباطی و سیستمهای اطلاعاتی بهمنظور توسعه صنعت گردشگری (صنعت گردشگری از صنایعی بود که از مزایای فناوریهای سیار استفاده میکند. با ارائه سرویسهای متنوع نظیر مسیریابی، سرویس رزرو، سرویس اطلاعرسانی و...)؛
27. تأسیسات زیربنایی حملونقل در حال حاضر اگرچه موجود و گسترده است، ولی نیاز به نوسازی و نگهداری و بهرهبرداری بهتر دارد.
28. ایجاد امکانات تبادل استاد، دانشجو و فناوری صنعت گردشگری میان کشورها و ملل مختلف.