جامعه ی هجری
ریشه شناسی جامعه ی مدنی ، در مفهوم « مدنیت
» ، « تمدن »و « مُدُن » عبری است که در عربی « مدینه » گفته می شود . ما به ازای فارسی مدن ، « شهر » است که در یونان باستان به
آن « پلیس » [1] و در روم باستان به آن « سیویل » [2] اطلاق می شده است . در متن قرآن نیز به مدینه اشاره شده است
. اما هدف غایی در جامعه ی مبتنی بر آموزه هایس اسلامی ، در تبیین مفهوم « هجرت » [3] است . «هجر» ریشه ی حبشی دارد که در فارسی به آن « کوچ » گفته می شود
. مبدأ تاریخ اسلام نیز بر هجرت نهاده شده است . ارزش در اسلام در مقابل انسان متمدن
غربی در « مهاجر » بودن است و پیامبر اکرم (ص) فرموده اند که :
مهاجر کسی است که از گناهان هجرت کند . [4]
بنای مردم ، یا چینش مردم ، در جامعه ی هجری
نیز بر مبنای سرمایه ی انسانی است . از مردم چینی ، معماران انقلاب اسلامی به « امت
سازی » و ایجاد بنای امت یاد کردند . لایه های سرمایه داری برای ایجاد بنای امت واجد چهار بخش است ، که در آینده به آن اشاره خواهیم کرد.
[1] - IIo`liV , Po`lis = city ( Ancient Greek ) .
Derived English words from Polis : Policy ( science , or the tactics , of government ) ; Polity, Politic ( with extn political , now sense – differentiated ) , politician ( cf technician from technic ) , politics . ( Origins – An Etymological Dictionary of Modern English , Eric Partridge , Routledge Publication , 2006 , Page 2478 ) .
[2] - Civil = City State .
Derived English words from city : sep citadel and citizen ; citify ; civic , civicism , civics ; civil, civilian , civility , civilize and eivilization ( The Same , Page 519 ) .
[3] ـ وَ مَن یُهاجِر فی سَبیلِ اللهِ
یَجِد فِی الارضِ مُراغَماً کَثیراً وَسَعَهَ وَ مَن یَخرُج مِن بَیتِهِ مُهاجِراً
إِلَی اللهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ یُدرِکهُ المَوتُ فَقَد
وَقَعَ اَجرُهُ عَلَی اللهِ وَ کانَ اللهُ غَفُوراً
رَحیماً ( قرآن الکریم ، سوریه ی نساء ، ایه ی 100 )
کسی که در راه خدا هجرت کند . جاهای
امنِ فراوان و گسترده ای در زمین می یابد و هر کس بعنوان مهاجرت به سوی خداو
پیامبر او ، از خانه خود بیرون رود ، سپس مرگش فرا
رسد ، پاداش او بر خداست و خداوند ، آمرزنده و مهربان است .
( ترجمه ی قرآن کریم ، ناصر مکارم شیرازی ) .
[4] ـ وَ المُهاجِرُ مَن
هَجَرَ السَّیِّئَاتِ وَ تَرَکَ مَا حَرَّمَ اللهُ عَلَیه ( مشکاه الانوار فی غرر الاخبار
، فضل بن حسن حفید شیخ طبرسی ، نشر
حیدریه ، صفحه ی 38 ).
