سیر تاریخی تحول اهداف توسعه اقتصادی 6

ﱠرابطه میان اهداف توسعه از نظر دانشمندان غربی

١.  فرضیه همسازی میان اهداف

طرفداران این فرضیه معتقدند که یک جامعه می توانست و در واقع می بایست به طور همزمان در جهت همه این اهداف پیشروی نماید و این اهداف نه تنها با یکدیگر سازگار بودند بلکه در بسیاری از موارد پشتیبان یکدیگر به حساب می آمدند.

هانتینگتون معتقد است این نظریه در این حقیقت ریشه دارد که جوامع اروپای غربی و آمریکای شمالی روی همرفته از هر جهت مدرن بودند، همچنین ممکن است بر این استنتاج ناشی از مرور بیش از حد سریع تاریخ غرب، متکی بود که پیشرفت این جوامع در جهت ثروت، برابری، ثبات، دموکراسی و خودمختاری عموماً هماهنگ و خطی بوده است ... ]ولی این فرضیه [تحولات جهان سوم بین سال های 1955 تا 1985 را توضیح نمی دهد.

2. نظریه های همستیزی

این نظریات بر تعارض میان اهداف تأکید دارد. آنها معتقدند که میان اهدافی مثل رشد و عدالت یا رشد و آزادی تعارض وجود دارد. سایمون کوزنتس در بحثی که در دهه 1950 ارائه داد. با نشان دادن ارتباط میان سطح توسعه اقتصادی و نابرابری درآمد بر اساس منحنی U شکل، توجه اقتصاددانان توسعه اواسط قرن بیستم را به این نکته جلب کرد. این بحث با تأکید بر تحلیل مقطعی نشان داد که همچنان که کشورها از سطوح پایین به سطوح متوسط توسعه اقتصادی حرکت می کنند، نابرابری اقتصادی در آغاز افزایش می یابد و پس از دستیابی به سطوح بالاتر توسعه اقتصادی رو به کاهش می نهد ... سایر اقتصاددانان نیز این بحث را دامن زدند و نشان دادند که نه تنها ارتباط منحنی شکل میان سطوح ثروت و برابری وجود دارد بلکه رابطه منفی مهمی نیز میان رشد اقتصادی و برابری درآمد برقرار است.

3. خط مشی های تلفیقی

این رهیافت بر لزوم گزینش و تلفیق میان اهداف تأکید می ورزد. در این دیدگاه رابطه میان اهداف به صورت توالی دیده می شود. هانتینگتون معتقد است در بحث توالی در انتخاب اهداف توسعه، به نظر می رسد در خصوص مناسب ترین توالی برای به حداکثر رساندن دستیابی به اهداف سیاسی ... و نه اقتصادی، اتفاق نظر وجود دارد. در مقابل به نظر می رسد میان تحلیل گران اقتصادی در این خصوص که رشد باید اولویت داشته باشد یا برابری هیچ توافقی وجود ندارد. برخی استدلال می کنند که تأکید شدید بر رشد سریع به منظور گسترش اقتصاد تا جایی که برخی اقدامات عادلانه (مساوات طلبانه) ممکن گردد ضروری است. برخی دیگر مثل نخست وزیر کره در سال 1975 معتقدند که مرحله نخست در توسعه به حرکت درآوردن اقتصاد و مرحله بعد توجه به رفاه اجتماعی است؛ یعنی اول رشد و کارآیی سپس برابری. برخی دیگر نیز با طرح دیدگاهی متضاد استدلال می کنند که این استراتژی که رشد را اول قرار دهیم موءثر واقع نخواهد شد.

به نظر می رسد تکیه اقتصاددانان موافق با رهیافت تلفیق هم چون طرفداران رهیافت همستیزی بر تعارض میان اهداف توسعه می باشد و در این میان نیز بسیاری از اقتصاددانان جهان سوم که عمدتاً متأثر از نظریه پردازان جهان سرمایه داری هستند از تعارض میان اهداف پشتیبانی می کنند و در این میان از تقدم رشد جانبداری می نمایند. در ادامه برخی از این نظریه های تعارض و مدافعین تقدم رشد را مورد بررسی قرار می دهیم.