سیر تاریخی تحول اهداف توسعه اقتصادی 8

تعارض میان برابری و آزادی

فریدمن از جمله اقتصاددانانِ نظریه پرداز، با بیان این مطلب که در فرهنگ آمریکایی سه معنا برای برابری وجود داشته: 1. برابری در مقابل پروردگار 2. برابری فرصت ها 3. برابری دستاوردها. معتقد است که در دهه های اخیر مراد از برابری در فرهنگ آمریکایی، برابری دستاورها است، یعنی درآمد یا سطح زندگی همه کس باید برابر باشد و همگی باید یکجا و همزمان دست از رقابت باهم فروشویند. وی معتقد است برابری دستاوردها با آزادی تضادی آشکار دارد و کوشش برای ترویج آن، سرچشمه اصلی رشد بی حد و حصر و فزاینده دولت گردیده و خود سرچشمه محدودیت های فراوانی گردیده که دولت بر آزادی مردم تحمیل کرده است. وی معتقد است اکنون شعار قائلین به برابری عبارت است از «سهم منصفانه ای برای همه». این مفهوم از برابری با دو مفهوم دیگر آن به شدت در تضاد است. چرا که آن مجموعه از مقررات دولتی که مروج برابری فرد یا برابری فرصت هاست در عین حال مروج آزادی هم هست و حال آن که آن مجموعه مقررات دولتی که ناظر به دستیابی به سهم منصفانه برای همه است، بر عکس، محدود کننده آزادی است. مشکل دیگر تعیین ملاک انصاف است که بر چه ملاکی تعیین شود و چه کسی آن را تعیین کند. وی در ادامه به بیان صور مختلف بی انصافی در طبیعت می پردازد و نتیجه می گیرد که با این وجود اغوا کننده است که باورکنیم دولت می تواند روندی را اصلاح کند که طبیعت اختیار کرده است.

بر اساس دیدگاه فریدمن هر کشوری که برابری به معنای برابری درآمدها را بر آزادی مقدم کند نه به برابری خواهد رسید و نه به آزادی. به کار بردن زور به منظور دستیابی به برابری به زوال آزادی خواهد انجامید و آن زور و فشار که به منظورهای خیرخواهانه به کار گرفته می شود سرانجام به دست کسانی می افتد که از آن برای پیشبرد منافع خود استفاده خواهند کرد. از سوی دیگر جامعه ای که آزادی را بر برابری مقدم می دارد دومی را هم به عنوان ره آوردی جنبی به دست می آورد.

سخنان فریدمن حاکی از نگاه ایدئولوژیک اقتصاددانان غربی است. هرچند ادعا می کنند که مباحث علوم اجتماعی از جمله اقتصاد علوم غیر ایدئولوژیک هستند. کاملاً روشن است که فریدمن از دیدگاهی کلامی به مسئله می نگرد و چون نمی تواند به زعم خود غیر منصفانه بودن اختلافات طبیعی را انکار نماید و از سوی دیگر دلبستگی فراوانی به آزادی لیبرالی دارد، لذا نتیجه می گیرد که وجود اختلاف و نابرابری در صحنه اقتصادی و اجتماعی را نیز باید امری طبیعی دانست و نباید در پی برقراری برابری در جامعه بود، زیرا تلاش برای برقراری برابری در جامعه مستلزم نابودی رکن استوار تفکر غرب یعنی آزادی است.

شواهد گوناگون بر گسترش فقر در جهان معاصر، حاکی از غیر واقعی و نادرست بودن دیدگاه فریدمن است. عمل به این گونه توصیه ها موجب عمیق تر شدن فاصله میان فقرا و اغنیا در سطح جهان شده است.