جامعه شناسی فرهنگی ٢٢

همگرایی فرهنگی

نظریه همگرایی از نظریه ها ی مربوط به فرایند تحول، است که توسط کلارک و همکارانش مطرح شده است. طبق این نظریه، صنعتی شدن نیروی عمده شکل دهنده دنیای امروز است که در راستای آن، جوامع، از برخی جهات به یکدیگر شبیه  می شوند. به عقیده او، «منطق صنعت  گرایی» باعث  می شود توسعه اجتماعی، یک سلسله تغییرات معین در نهادهای اجتماعی را پدید آورد. او فرایندهای اجتماعی و اقتصادی کمک  کننده صنعتی  شدن را نام  می برد:

1. نظام تولید انبوه از الگوهای منظم و منسجمی پیروی  می کنند و دامنه وسیعی از مهارت ها ی فنی و صلاحیت حرفه  ای را طلب و تقسیم کار پیچیده  ای را ایجاد  می کنند.

2. جوامع صنعتی از جوامع قبل از خود بازترند و میزان تحرک اجتماعی عمودی و جانبی در آن‌ها زیاد است که گرایش به سوی برابری فرصت ها  در نظام ها ی آموزشی و شغلی دارند.

3. بخش بزرگ آموزشی برای انتقال مهارت ها  و دانش لازم توسعه  می یابد.

4. این جوامع، کاملا شهرنشین بوده و اکثریت، جمعیت آن‌ها همراه با نظام پیشرفته ارتباطات، در شهرها زندگی  می کنند.

5. توافق عمومی در باب ارزش ها ی فرهنگی، شامل دنیایی  شدن اعتقادات، پذیرش سودمندی علم و تکنولوژی، مخالفت با سنت و پذیرش اصول اخلاق کار وجود دارد.

6. با شبیه  شدن جوامع صنعتی به  هم و وابستگی متقابل اقتصادی آن‌ها، خطر جنگ کاهش  می یابد؛ چراکه جنگ ها  ناشی از تصادمات فرهنگی و یا از اختلافات منافع اقتصادی سرچشمه  می گیرد.