جامعه شناسی فرهنگی ٢٧

در طول تاریخ سلطه در دست کسانی بود که دارای قدرت اقتصادی-سیاسی بوده و تسلط بر منابع اقتصادی را در دست داشتند.در میان گروه های اجتماعی نیز قشر بندی و ستیز جهت کسب قدرت به همین منوال است. قدرت اقتصادی و سیاسی هم در درون و هم در میان گروه های اجتماعی و در جامعه وجود دارد. و از تعاملات و برخوردهای گروه های اجتماعی است که تحولات اجتماعی شکل می گیرد و تفکیک نظام مندی میان گروه های اجتماعی صورت می بندد. بنابراین از آنجا که ریشه این طبقه بندی بر مبنای قدرت است، پس داشتن یا نداشتن قدرت اقتصادی- سیاسی در جامعه منجر به شکل گیری گروه های قومی می شود. صاحبان قدرت خواهان حفظ وضعیت موجود هستند و در مقابل آنان که فاقد قدرت هستند خواهان تغییر شرایط می باشند و این تضاد همواره در جوامع وجود دارد. طیف بندی های موجود در جامعه به ویژه گروه بندی های قومی ناشی از نابرابری‌های اجتماعی در جامعه است، بدین صورت که وقتی روابط، مناسبات در جامعه نابرابر باشد، گروه‌های اقلیت و اکثریت شکل می گیرد. در این میان آنچه که اهمیت دارد این است که با وجود گروه های قومی در جامعه، روند توسعه دچار خدشه نشود و جامعه بتواند به حرکت رو به رشد خود ادامه دهد و نیازها افراد و گروه های مختلف را براورده سازد. در صورتی که روند تحولات در جامعه متوازن و بر مبنای شاخص های توسعه انسانی و شایسته سالاری باشد، جامعه دموکراتیک بوده و عدالت اجتماعی شکل می گیرد. این مساله تنها محدود به جامعه ایران نبوده و در کشورهایی که گروه های قومی متنوعی را در خود جای داده اند نیز با آن روبرو هستند. زیرا نقش گروه های قومی در حفظ تمامیت ارضی کشور، حفظ یکپارچگی و همگرایی نقش بسیار مهم است. در ادبیات جامعه شناختی گروه های قومی در جهان گفتمان های نظری بسیاری شکل گرفته اند تا راه حل های مناسب جهت جلوگیری از بحران های گروه های قومی، واگرایی گروه های قومی و تنش‌هایی موجود در مناطقی که دارای تنوع قومی می باشند ارائه دهند. که با مطالعه این نظریات به دلیل تناقضات ذاتی و ماهوی که میان این کشورها و جامعه ایران وجود دارد، بسیاری از نظریات مطرح شده در این زمینه در بررسی گروه های قومی در جامعه ایران نا کارآمد به نظر می رسد.