جامعه شناسی توسعه ٥

 رشد و توسعه اجتماعی- اقتصادی در جوامع انسانی را می توان به دو گروه عام رشد و توسعه موزون و ناموزون طبقه بندی کرد.

توسعه اقتصادی- اجتماعی صد ساله اخیر ایران، از یک سو وارث تاریخی توسعه اقتصادی- اجتماعی ناموزون بوده و از سوی دیگر، چنین توسعه ای تحت تاثیر رشد و توسعه سرمایه داری و اقتصاد جهانی متحمل صدمات و لطمات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی عمیق تری شده است. حاصل چنین فرآیندی، موجب شکل گیری نوعی از توسعه اقتصادی- اجتماعی در ایران شده است که امروزه به ان توسعه اقتصادی- اجتماعی ناپایدار و ناموزون یا پیرامونی می گویند. که باعث به وجود آمدن مسایل و مشکلات گوناگونی بر نظام اجتماعی ایران شده است و نیز موجب وابسته تر شدن به اقتصاد جهانی شده است.

جامعه ایران جامعه ای است:  در حال گذر از مرحله سنتی و در حال تلاش در جهت ورود به جامعه ی صنعتی و فراصنعتی/ دارای توسعه ناپایدار و ناموزون، اما با امکانات عظیم و بالقوه .

درگیر با مسایل توسعه ناپایدار و ناموزون مثل بیکاری، آسیب پذیری فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، افسردگی، گسترش اعتیاد و ناهنجاری های اجتماعی؛

 افت بهره وری و ناکارآیی نیروهای تولیدی؛

گسیختگی در اندیشه، گفتار و کردار؛

فضای فرهنگی خودکامه؛

در روابط اجتماعی: فساد اداری و مالی و مدیریتی ؛

تاریخی و ساختاری: نارسایی در امکانات، تسهیلات و اختیارات بین افراد و گروه های اجتماعی.