جامعه شناسی توسعه9

جامعه ایران قبل از انقلاب اسلامی، از نظر نحوه مدیریت و مشارکت مدنی دارای ویژگی های است که نیازمند مطالعه و بررسی جامع، اکتشافی عمیق، راهبردی و بنیادی است. از یک نظر، می توان گفت که جامعه ایران به دلیل پیچیدگی های تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، ناشناخته مانده است. از سوی دیگر جامعه ایران گاهی آرام و گاهی تند در حرکت است. گروه های اجتماعی در تمام سطوح و در اغلب دوره ای یاغی به نظر می رسند. از سوی دیگر، روند و ماهیت مدیریت جامعه در تمام سطوح و در اغلب دوره های تاریخی از ویژگی هایی برخوردار است که در کمتر جوامع انسانی دیده می شود.

گاهی در ایران  مدیریت محترم است و گاهی برای مردم ارزشی ندارد. گاهی از آن مردم است و گاهی جدا از مردم است.

متأسفانه در برخی موارد هنوز  چنین کاستی هایی در جامعه ایران وجود دارد و می توان به راحتی بسیاری از این کاستی ها را در جامعه فعلی ایران نیز نظاره گر بود.
 برای دست یابی به مدیریت هوشمند و مشارکت مردمی و در نهایت رسیدن به جامعه پایدار چند راهکار وجود دارد: ارتقاء میزان آگاهی و شناخت واقع بینانه از امکانات فرصت ها، تنگناهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، میزان ظرفیت و توانایی مدیریت جامعه و گروه های اجتماعی در پذیرش راهکارها.
ارتقاء میزان درک و تشخیص از شرایط زمانی و مکانی طرح مسائل، مشکلات و تنگناها.
افزایش درک و شناخت از شرایط نظام جهانی و موقعیت جامعه در شبکه جهانی و تعامل سازنده با آن به جای انفعال.