سبک زندگی اسلامی ایرانی ٢

وقتی صحبت از سبک زندگی اسلامی می شود، در حقیقت قید ایرانی یا اسلامی بین سبک زندگی و فرهنگ پیوند برقرار می‌کند. بدین معنا که ایران، میراث‌دار یک فرهنگ اسلامی‌ایرانی است. این فرهنگ را پذیرفته و آن را به‌عنوان فرهنگ هدف انتخاب کرده و برای آن ارزش قائل است. بر این اساس، در تعریف سبک زندگی خود به‌عنوان یک شاخص گقته می شود، مهمان‌دوستی و مهرورزی در فرهنگ ایرانی، به نحو عمیق و تاریخی وجود دارد.

 این شاخصه‌ی فرهنگی در رفتار جامعه بروز پیدا می‌کند و یا می‌خواهد که بروز پیدا کند. لذا اگر به موانعی برخورد کند که مانع این مهرورزی شود، آن را برنمی‏ تابد. فرض کنید اگر جامعه ‏ای بخواهد به این معیار فرهنگی پایبند باشد، با قواعد و ضوابط بوروکراتیک و اداری که به بی‏ مهری و خشونت با ارباب‌رجوع و شهروند برخورد می‏ کند، مخالفت خواهد کرد. البته در مقام واقعیت ممکن است خلاف این هم اتفاق بیفتد؛ یعنی الگوهایی در جامعه نهادینه شوند که این میراث فرهنگی و آن فرهنگ هدف آرمانی را تحت‌الشعاع قرار دهند. معنایش این است که یک فرهنگ بیگانه جایگزین فرهنگ هدف یا فرهنگ سنتی آن جامعه شده و به تبع، سبک متناسب با خود را به همراه آورده و مورد تأیید قرار داده است. لذا جامعه‏ ای که فکر می‌کند بدون پرخاشگری و خشونت و قانون‏گریزی به حق خود نمی‌رسد، طبیعی است که به این نوع رفتار رو می‌آورد و سبک زندگی‌اش بر این اساس شکل می‌گیرد؛ یعنی تصور می‏کند هرجا که بخواهد مسئله‌ی خود را حل کند، باید از این طریق اقدام کند.

ادامه دارد ...